عزاداری زینب گونه برپا کنید
به گزارش نوید شاهد شهرستان‌های استان تهران، شهید «ذبیح الله سلمانی‌فیضی»، یادگار «علی‌جعفر» و «زهرا» یکم فروردین ماه سال 1343 در روستای فیض آباد از توابع شهرستان ساوه به دنیا آمد. او تا پایان دوره متوسطه درس خواند و دیپلم گرفت. به عنوان بسیجی در جبهه حضور یافت. این شهید گرانقدر بیست و نهم آبان ماه سال 1362 در پنجوین عراق بر اثر اصابت ترکش به شهادت رسید. مزار وی در امامزاده عباس شهر چهاردانگه تابعه شهرستان اسلامشهر واقع است.
قسمت سوم متن وصیت‌نامه شهید «ذبیح الله سلمانی‌فیضی» را در ادامه مرور می‌کنیم:
سخنی چند با خانواده‌ام:
پدر و مادر عزیزم خود اطلاع دارم که شما چه رنجها که در زندگی خویش کشیده‌اید، قسم به خون حسین (ع) که رنجهای شما را هرگز فراموش نخواهم کرد، مادر و پدر عزیزتر از جانم که هر چه بگویم در حق شما کم گفته ام و حق شما را اداء نکرده‌ام، ولی ای مادرم فراموش نکن که به حضرت زینب(س) در کربلا چه گذشت. از خداوند تقاضا دارم که صبر زینبی گونه به شما مادر مهربان عطا فرماید و همچنین ایثارگری و صبری حسین گونه.
شما پدر زحمتکش و عزیزم
ای پدر و مادر عزیزم بدانید و همانگونه که میدانید زندگی در این جهان فانی است و همه باید یک روزی با سفر را ببندند پس چه بهتر که این عمر به شهادت ختم شود. به امیدی که انشاالله در آن دنیا و در این دنیا خداوند از شما راضی خواهد شد من نیز همانگونه که گفتم هرگز شما را فراموش نخواهم کرد چه در این دنیا و چه در آن دنیا.
پدر و مادر عزیزم از شما طلب حلالیت میکنم و اطلاع دارم که حق فرزندی را اداء نکردم و از شما تقاضا دارم اگر خداوند خواست و نصیب من شهادت شد مرا در بین شهدا دفن کنید ولی مکان آن اشکالی ندارد و در هر مکان مقدور بود و هر مجالسی که برای من می گیرید آنچنان پُر خرج نباشد که میخواهم اجر آن بیشتر باشد و من نمیگویم در سوگ من نگریید زیرا میدانم احساس پدر و مادری شما را ولی تقاضا دارم همانگونه که حضرت حسین (ع) به زینب(س) سفارش کرد طوری گریه نکن که دشمن پی ببرد و خشنود شود و من نیز از شما و تمامی قامیل تقاضا دارم طوری سوگواری کنید که دشمن خوشحال نشوید و همچنین طوری رفتار کنید که دوست خوشنود و دشمن خار گردد در بین مردم.
شما را به خداوند می‌سپارم و امیدوارم که مرا حلال کنید و در آخر باز متذکر می شوم انشاالله در آخرت حضرت زینب(س) را از مادرم و حضرت حسین (ع) را از شما پدرم خوشنود شود و نهایت آرزوی هر مسلمانی است و شما ای برادرانم عزیزم محمد، محرم و ولی الله از روی شما نیز شرمنده می‌باشم که نتوانستم و من برادری را اداء نمایم و از شما نیز تقاضا دارم مرا حلال کنید و از شما تقاضا دارم که سفارشاتی که کرده ام در اول وصیت‌نامه عمل کنید.
من دست و صورت شما پدر و مادرم و برادران عزیزم محمد، محرم، ولی الله را می‌بوسم و همه‌تان را به خدا می‌سپارم. از تمام دوستان و فامیل و آشنایان تقاضا دارم هرگونه ناراحتی از جانب من مشاهده کرده‌اند به بزرگی و سروری خودشان من را حلال کنند و فراموش نکنند خداوند به عظمت که ما را آفرید بخشنده و مهربان است.
به امید پیروزی کامل سپاه اسلام بر کفر جهانی و به اهتزاز در آمدن پرچم خونین لا اله الا الله بر مرتفع ترین قله جهان و به امید باز شدن راه کربلا و قدس عزیز انشاالله.
والسلام علیکم و رحمه‌الله
خدایا؛ خدایا تا انقلاب مهدی (عج) خمینی را نگهدار/ از عمر ما بکاه و به عمر او بیفزا
امام و رزمندگان اسلام را دعا کنید/ چهارم آبان 62/ بنده خدا فیضی
