همیشه پشتیبان انقلاب و اسلام و ارگانهای انقلابی باشید

به گزارش نوید شاهد شهرستان‌های استان تهران، شهید علیرضا تقی‌پور، یادگار «طراز» و «اقدس» بیست و پنجم آذر ماه سال 1347 در شهرستان تهران به دنیا آمد. او دانش آموز سوم متوسطه بود به عنوان بسیجی در جبهه حضور داشت. این شهید گرانقدر بیست و نهم اسفندماه سال 1363 با سمت کمک آرپی‌جی‌زن در جزیره مجنون عراق بر اثر اصابت ترکش خمپاره به کمر به شهادت رسید. مزار وی در بهشت زهرای زادگاهش واقع است.

بیشتر بخوانید: «شهادت» والاترین درجه بندگی خداست

قسمت دوم متن وصیت‌نامه شهید «علیرضا تقی‌پور» را در ادامه مرور می‍کنیم:

... برایم گریه نکنند تا قلبهایتان روشنی شود ولی بیشتر برای علی‌اکبر حسین و مظلومین خاک کربلا که 72تن بودند گریه کنید ولی در مقابل دشمنانم که در اصل دشمنان اسلامند گریه نکنید. همیشه سعی کنید از خدا طلب صبر و استقامت بکنید و همیشه صبور باشید.

پدر و مادر جان به عنوان آخرین سخنانم چند کلمه می‌گویم اینکه مرا حلال کنید، زیرا بدون حلالیت شما نمی‌توانم به این مقام برسم دوم اینکه؛ اگر می‌خواهید روح من شاد باشد حتی یک لحظه مراسم برادرم را عقب نیاندازید و با شکوه کامل برگذار کنید و یک چیزی را به عنوان حقیقت به شما می‌گویم که اگر این مراسم همانطور باشد که من گفتم این را حتمی و صد در صد بدانید که حتماً در آنجا حاضر خواهم بود.

وصیتی به برادر خیلی عزیزم دارم که تو باید ادامه دهنده راه من باشی مبادا به حرف عده‌ای از خدا بی‌خبر گوش کنی و از این ارگان بیرون بروی زیرا این نهاد، از بدو آن تا هم اکنون با خون رشدکرده و واقعاً سپاه پاسداران نهادی است کم نظیر در میان تمام ارگانها واقعاً این ارگان مظلوم رشد کرده است.

پس برادر جان حتی یک لحظه هم از سپاه دور نشو دور شدن شما برابر است با ناراحتی من و بعد جملاتی را به امت حزب الله می‌خواهم بگویم که یک لحظه از خط انقلاب و اسلام دور نشوند اگر ما می‌‎رویم به جبهه و شهید می‌شویم، امید داریم که در پشت جبهه پشتیبان داریم و آن هم شما امت حزب الله هستید سعی کنید که همیشه پشتیبان انقلاب و اسلام و ارگانهای انقلاب باشید زیرا اینان احتیاج به پشتیبان شما دارند.

در آخر سخنانم را با شما بسیجی‌ها می‌گویم شماهائیکه انسان با دیدن چهره‌های نورانی شما از گناه و معصیت دست بر می‌دارد.

ای برادران شما واقعاً مظلومینی هستید که هنوز کمتر کسی است که به مقام والای شما پی‌ببرند تا آن مرحله خیلی مانده است که بتوانند شما بسیجی‌ها را که فاطمه زهرا(س) در سنگرها به شما خطابه پسرش را داده بشناسند.

برادرها چند توصیه کوچک داشتم اول اینکه پیام خون شهدای این پایگاه است که همیشه حضور خودتان را در پایگاه نشان بدهید و همیشه استوار و پا برجا باشید و سعی کنید که سنگر مسجد را خالی نکنید. بسیجی واقعی آنست که در مسجد رشد پیدا کنید برادرها سعی کنید از مسئولین خود اطاعت کنید و بعد سعی کنند از مغروریتهای بی‌جا خودشان را بردور نگه بدارند.

در آخر از کلیه برادران بسیج انتظار دارم که در تمام مراسم‌هایی که برای من در نظر می‌گیرند. حتماً شرکت کنید سعی کنید که زیاد باشید تا عده‌ی از خدا بی‌خبرها در مراسم من کمتر باشند برای من ارزش ندارد که آنهائی که هیچ چیز از انقلاب سرشان نمی‌شود در مراسمم شرکت کنند خودشان را بکشند و بروند و به فکر دنیایشان باشند من کسی را می‌خواهم در مراسمم شرکت کند که درس بگیرد و در آخر همه شما را به خدا می‌سپارم.

بیست و یکم اسفندماه سال 1363