پشتيبان واقعى مسئولين زحمتكش و مكتبى اين جامعه باشید
به گزارش نوید شاهد شهرستان‌های استان تهران، شهید شعبان‌علی عسگری، یادگار «عین‌الله» و «مهرانگیز» یکم مهرماه سال 1342 در شهرستان اراک چشم به جهان گشود. او دانش آموز چهارم متوسطه بود که به عنوان بسیجی در جبهه حضور یافت. این شهید گرانقدر هجدهم اردیبهشت ماه سال 1361 با سمت بی‌سیم‌چی در خرمشهر بر اثر اصابت گلوله به سینه و پاها به شهادت رسید. پیکرش را در بهشت زهرای شهرستان تهران به خاک سپردند.
بیشتر بخوانید: همواره در زندگى مانند زينب (ع) باشید
قسمت دوم متن وصیت‌نامه شهید «شعبان‌علی عسگری» را در ادامه مرور میکنیم:
ملت عزيز و غيور ايران و اى خانواده عزيز و ارجمندم: بدانيد و آگاه باشيد كه اين انقلاب با خون صدها هزار شهيد و معلول به پيروزى رسيده و هرگز از بين نخواهد رفت و تلاش و زحمت اين دشمنان خدا و مردم از بين رفتنى هست و خواهد بود. «انشاالله»
پس تا آنجا كه مى‌توانيد پشتيبان واقعى مسئولين زحمتكش و مكتبى اين جامعه يعنى افرادى چون: رئيس جمهور منتخب امام و مردم، برادر عزيز و مكتبي‌مان خامنه‌اى، نخست وزير مبارز برادر موسوى و افراد كابينه او، نمايندگان مجلس كه اكثرا براى خدمت به مردم مستضعف و پياده كردن قوانين درست و صحيح اسلام خود را كانديدا كرده‌اند و نيز تمام ارگانهاى انقلابى اعم از سپاه پاسداران، كميته ها، جهاد سازندگى باشيد و مخصوصاً با خودتان كه هر يكى واقعا مسئول هستند كمال همكارى و حسن نيت را انجام دهيد تا در اين دنيا خوشبخت و خوشحال و پيروز شويد و در دنياى آخرت نزد پروردگارتان رو سفيد بيرون بيائيد ازخداوند متعال براى همگى شما مخصوصا امام بزرگوارمان طول عمر آرزو مى‌كنم.
از تمامى برادران و خواهرانى كه با آنها نشست و برخاستى داشته‌ام اعم از خانواده گراميم، اقوام، خويشان عزيزم دوستان و ياران ارجمندم، بچه‌ها و ياران محلى‌ام چه در ده و چه در محل سكونتم و همكلاسی‌هاى دوره تحصيلى‌ام و دبيران محترم زحمتكش و نيز همسنگرانى كه مدت چند ماه با هم بوديم حلاليت مى‌طلبم.
اميدوارم كه تمامى شما عزيزان كه ازمن حقير ناراحتى ديده‌ايد مرا ببخشيد و من از راه دور از تمامى شما عزيزان پوزش مى‌طلبم. در اين لحظه كه اين وصيت‌نامه را مى‌نويسم از خداوند بزرگ درخواست مى‌كنم كه اين بنده گناهكارش را بخشيده باشد.
از تمامى شما برادران و خواهران گراميم مى‌خواهم كه ديگر هيچ غم و اندوهى و ناراحتى از من حقير نداشته باشيد و مرا ببخشيد و حلالم كنيد. چون واقعاً به حلاليت شما عزيزان محتاج مى‌باشم، همگى مرا حلال كنيد تا در آن دنيا رستگارى نصيبم شود. «انشاالله»
در ضمن من خود هر ناراحتى و اشتباهى از برادران و خواهران گراميم ديده‌ام از هر نظر كه باشد چه بصورت دانسته و چه ندانسته اگر لازم است كه من حقير و كوچک او را ببخشم. بخدا قسم او را مى‌بخشم و ازخداوند بزرگ براى تمامى شما آرزوى آمرزش و رستگارى ميطلبم.
اميد پيروزى اين انقلاب و طول عمر براى خدمت گزاران واقعى اين انقلاب و صبر و بردبارى براى خانواده‌هاى شهيد داده اين انقلاب را ازخداوند متعال خواستارم. خداوند يار و ياور هميشگى شما عزيزان باشد.
والسلام/ على من التبع الهدى
فرزند حقير و كوچک جامعه اسلامى ايران شعبان على عسگرى
انتهای پیام/
