توصیه یک شهید: وحدت، همدلی و پیروی از روحانیّت را حفظ کنید

به گزارش نوید شاهد شهرستان‌های استان تهران، «حمید کنگرلو» فرزند «محمّد» که در سال ۱۳۳۹ در «روستای آب باریک» دیده به جهان گشود. پس از طی تحصیلات ابتدایی، دوره ی راهنمایی و دبیرستان را در شهر «ورامین» گذراند. سال دوّم نظری، هم زمان با شروع انقلاب فعّالیّتش را آغاز نمود. در سال ۱۳۵۶ اقدام به تشکیل کتابخانه در مسجد و برپایی جلسات مذهبی و سیاسی نمود و در دبیرستان از جمله فعّالانی بود که نام مدرسه را از محمّد رضا پهلوی، به «شهید آیت الله مصطفی خمینی» تغییر دادند.

در پخش نوار و اعلامیّه های «امام (ره)» شرکت در تظاهرات بسیار فعّال بود. به گونه ای که مأموران رژیم برای دستگیری او و چند نفر از دوستان او به روستا آمدند و اقدام به بازرسی مسجد و کتابخانه نمودند که قبل از آمدن آن ها کلیّه ی مدارک، توسّط او به منطقه ی امنی منتقل شده بود. پس از چند روز او و چند نفر از دوستانش را دستگیر کردند.

بیشتر بخوانید: شهیدی که در سالروز تولدش آسمانی شد

در زمان ورود «حضرت امام خمینی(ره)» در کمیته ی استقبال قرار گرفت و از جمله افرادی بود که با تشکیل «سپاه پاسداران انقلاب اسلامی» به عضویّت «سپاه» درآمد و مدّتی به عنوان محافظ شهید «دکتر بهشتی» مشغول خدمت بود. در همین ایّام اقدام به تشکیل «انجمن اسلامی آب باریک» نمود و با کمک دوستانش در تشکیل «پایگاه بسیج» نیز نقش بسزایی داشت.

کلاس های آموزش نظامی توسّط او برپا می شد و روستاهای اطراف را هم تحت پوشش قرار می داد. با شروع جنگ تحمیلی از همان روزهای آغازین جنگ، وارد جبهه شد. پس از بازگشت از جبهه، در سازمان «فجر اسلام» به عنوان مسئول بخش انجمن های اسلامی، مشغول خدمت شد. از نیروهای فعّال سازمان محسوب می شد و مورد خشم گروهک منافقین بود و  از یک سوء قصد، نیز جان سالم به در برد.

«حمید» در سال ۱۳۶۱در ۲۲ بهمن، تشکیل خانواده داد که ثمره ی آن، تنها فرزندی است به نام «حامد» که ازاو به یادگار مانده است. پس از ازدواج، مدّتی را در جبهه گذراند و پس از بازگشت، در یکی از دفاتر مشاوره نخست وزیری مشغول خدمت گشت. پس از دو سال خدمت به دفتر گذرنامه نخست وزیری منتقل شد. اخلاق نیک او، زبانزد آن مجموعه بود.

«حمید» انسانی خوش برخورد، متدیّن، با درک و شعور سیاسی با قوّه ی جاذبه ی قوی و علاقمند به روحانیّت خصوصاً علاقمند به شهید مظلوم «آیت الله بهشتی» بود. به دعا و نماز و قرائت قرآن بسیار اهمیّت می داد و در کنار همه ی این ها، به ورزش نیز اهمیّت می داد. در این خصوص، تیم والیبال با دوستانش تشکیل داد. او یار و همراه پدر بود و برای دوستانش، دوستی خوب و در کنار مسائل مذکور، به تحصیلات خود ادامه می داد. تا اینکه سرانجام تقدیر الهی این چنین بود که بیست و هفتم آذر ماه سال 1364 بر اثر اصابت گلوله، به قلب پاکش، در حوالی «میدان آزادی تهران» دعوت حق را لبّیک گفت و به دیدار معبود شتافت.

فرازی از وصیّت نامه‌ی شهید حمید کنگرلو را در ادامه مرور می‌کنیم:

از وقتی که انقلاب را شناخته و با مرجعیّت «امام» آشنا شدم، تصمیم گرفتم که در راه «امام» که همان راه انبیا و معصومین (ع) است، تا آخرین نفس و تا آخرین قطره ی خون، گام بردارم و تا اندازه ای که در توان دارم، به ندای «هل مِن ناصرٍ یَنصُرنی» «امام حسین (ع)» و فرزند برومندش «خمینی» بت شکن، پاسخ دهم.

توصیه می‌کنم شما را به وحدت و همدلی را در خطّ «حضرت امام خمینی» و پیروی از روحانیّت پیرو خطّ «امام» که فقط در سایه‌ی ولایت فقیه است که می توان به اهداف مقدّس انقلاب رسید. برشما باد به رعایت اخلاق اسلامی. چون «پیامبر اکرم (ص)» می فرمایند: «من مبعوث شدم تا مکارم اخلاق را کامل کنم» و از آن جا که همه ی معصومین ما پیروان خود را تشویق به گذشت و خوش برخورد بودن نموده اند، باید قوّه‌ی جاذبه‌مان از دافعه‌مان قوی‌تر باشد و سعی کنیم با گذشت و ایثار، مردم را جذب کنیم و به قول «آقای خامنه ای» که فرمودند: «به دیدن فامیل هایتان بروید، هر چند که با انقلاب خوب نباشند. شاید با رفت و آمد شما، تغییر کنند. امید است همه ی ما توفیق خدمت به اسلام و مستضعفین را داشته باشیم و عاقبت ما به خیر باشد.» انشاءالله.

انتهای پیام/