شهید «سعید محمودی» در قسمت دوم وصیت‌نامه‌اش خطاب به همرزمانش نوشت: «به حماقت‌ها، نادانى‌ها و اشتباهات ديگران نخنديد سعى كنيد آنها را اصلاح كنيد. اگر كسى دانسته يا ندانسته در جمعى به اين انقلاب اهانتى و يا شايعه‌اى را رايج داد با همان طريقى كه خود وارد شده با وى روبرو شويد.»
ش
به گزارش نوید شاهد شهرستان‌های استان تهران؛ شهید سعید محمودی، یادگار «تقی» و «نازی» پانزدهم فروردین ماه سال 1346 در شهرستان تهران چشم به جهان گشود. او تا اول متوسطه درس خواند و سپس به عنوان بسیجی در جبهه حضور یافت. این شهید گرانقدر بیست و هفتم شهریور ماه سال 1365 در حاج عمران عراق بر اثر اصابت ترکش به کمر و سر به شهادت رسید. پیکر او را در امامزاده عقیل اسلامشهر به خاک سپردند.
 
بیشتر بخوانید: کاروانی از راه می رسد... 
 
 
 
 
قسمت دوم وصیت‌نامه شهید «سعید محمودی» را در ادامه مرور می‌کنیم:
 
پيام شهيد به همرزمان:

بالاخره وصيتم به همرزمان و همسنگرانم اين است كه از پا نشستن امروز يعنى پشت به اسلام كردن يعنى خيانت يعنى بدبختى و ذلالت و بى‌غيرتى براى تمام كسانى كه ايمان به خداى واحد را دارند.

اكنون كه اين جنگ بدين وضعيت در تمامى جبهه‌ها در آمده بايد شما نيز مردانه به جبهه‌ها هجوم آوريد و از ريشه اين حزب بعثى را از روى زمين بكنيم و سپس برويم به سراغ افشاگران قدس. من تعجب دارم و به خدا نميدانم بخندم يا گريه كنم به حال آن كسى كه مى گويند چرا به جبهه ميرويد چرا ما خون دهيم چرا ما بايد اسير و مجروح و مفقود بدهيم و چرا نبايد سرمايه داران و بزرگان و كسانى كه متمول هستند ندهند والله هنوز نهضت شما به پايان نرسيده و هنوز اول كاريد شما تازه در اولين قدم هستيد شما بايد كشته بدهيد خون بدهيد مجروح و اسير و مفقود بدهيد تا كه ريشه سرمايه داران را از روى زمين بكنيم.

ما اكنون بايد هوشيار باشيم چرا كه به خدا دشمنان الله در كمين هستند منتظر فرصت‌هايى هستند. به خدا الان شما بايد هوشيار باشيد كه اگر كسى شايعه اى را مطرح كرد و يا نقشه پليدانه‌اى داشت با مشت محكم توى دهن اين ياوه گويان بزنيد.

به حماقت‌ها و نادانى‌ها و اشتباهات ديگران نخنديد سعى كنيد آنها را اصلاح كنيد. اگر كسى دانسته يا ندانسته در جمعى به اين انقلاب اهانتى و يا شايعه‌اى را رايج داد با همان طريقى كه خود وارد شده با وى روبرو شويد و اگر بدبخت‌تر از اين مسايل بوده مشت ولگد توى دهنش بزنيد به خدا الان سنگينى خون عزيزان و نور چشمانى كه از مجلس ما از اين ديار فانى بسوى ديار ابدى پيوسته اند را بر روى دوش خود احساس ميكنيم و اين بار سنگين مرا مجبور ساخته كه اين كلمات  به وصيت من بپيوندد.

مظلوميت و معصوميت اين انقلاب را اگر درک كنيم ميبينيم كه هرگاه مردم شايعه‌اى را و يا تهمتى را مى‌پذيرند و بعد از، از دست دادن چند تن از عزيزان متوج اشتباه خود مي شوند فكر نمي كنند كه چرا نبايد جلوى اين ضعف را گرفت. ضعف شايعه پذيرى و ضعف كوركورانه را بايد از بين برد و به جاى آن صداقت و راستى و پاكى و هوشيارى را جايگزين كرد.

واقعاً احمقند كسانى كه با دادن عزيزان و اميدان و نورچشمان و بهترين دوستان و ديگر اقوام به حقانيت اين انقلاب پى نمى‌برند و تمام.
 
انتهای پیام/
برچسب ها
نام:
ایمیل:
* نظر:
مطالب برگزیده استان ها
عکس
تازه های نشر
اخبار برگزیده