روایت‌های خواندنی از شهیدی که دوشادوش پدرش بود
به گزارش نوید شاهد شهرستان های استان تهران: شهید شعبانعلی احمدی، یادگار «یوسفعلی» و «فاطمه» سال 1340 در شهرستان فیروزکوه به دنیا آمد. او تا پایان دوره راهنمایی درس خواند. سپس به عنوان یکی از نیروهای جان بر کف ارتش جمهوری اسلامی ایران در جبهه حضور داشت. این شهید گرانقدر ششم بهمن ماه سال 1360 در دزفول بر اثر اصابت ترکش به شهادت رسید. مزار وی در بهشت سجاد زادگاهش واقع است.
بیشتر بخوانید: مبارزه تا آخرین لحظه زندگی
نامهِ یک سرباز: تا خون در رگ داريم بايد جلوی ظالمان بایستیم
نامه‌ای از جبهه‌های حق عليه باطل به مقصد فيروزكوه
روایتی خواندنی از «يوسفعلی احمدی» پدر شهید و «فاطمه رئيسی» مادر شهيد «شعبانعلی احمدی» آنچه در پرونده فرهنگی شهید در بنیاد شهید درج شده است، را در ادامه میخوانید:
پسرم پس از اتمام تحصيلات متوسطهاش وارد بازار كار شد. مدتی در بسیج بود و سپس وارد نهاد مقدس سپاه پاسداران شد. در عين حال از طریق برق‌كشی ساختمان كمک حال من بود و در تهیه امرار معاش خانواده دوشادوش من کار می‌کرد.
سرانجام به خدمت مقدس سربازی اعزام شد. مرخصی خیلی کم می‌آمد و از طریق نامه از حالش باخبر می‌شدیم. هميشه می‌گفت: تا در جنگ پيروز نشويم به مرخصی نخواهم آمد. پس از دلاوری های فراوان بر اثر اصابت تركش گلوله خمپاره به شهادت رسيد.
پسرم از ابتدای بنيانگذاری انقلاب در اين راه گام نهاد. من نیز در مدرسه کار می‌کردم. او هميشه در كارهای مدرسه به من كمک می‌کرد و در ساعات فراغت به همراه برخی از جوانان محل برای بردن نفت به منزل افراد ضعيف و بی‌بضاعت روز را به پايان ميرساند.
شهيد شعبانعلی هميشه از ما می‌خواست از انقلاب و حضرت امام خمينی (ره) حمايت كنيم. او آنقدر مهربان و دلسوز پدر و مادر بود كه وقتی براي ديدار او به پادگان چشمه پيری شيراز رفتيم، تمام پس انداز خود را جمع كرده و دونوع غذا برای ما آورد و وقتی كه به او معترض شديم گفت: «شما مهمان من هستيد پس بايد به نحو عالی از شما پذيرايی كنم.»
انتهای پیام/
