سعی کنید که بوسیلهی دعا حاجتتان را از خدا بخواهید
به گزارش نوید شاهد شهرستانهای استان تهران، شهید نادر خیرالله زاده، یادگار «حسن» و «شاهبیگم» یکم مردادماه سال 1342 در شهرستان تهران چشم به جهان گشود. او تا پایان دوره متوسطه در رشته ریاضی درس خواند و دیپلم گرفت. کارمند بود و سپس به عنوان بسیجی در جبهه حضور یافت. این شهید گرانقدر بیستم فروردین ماه سال 1366 با سمت فرمانده واحد تدارکات در شلمچه به شهادت رسید. مزار وی در بهشت زهرای زادگاهش واقع است.
قسمت دوم وصیتنامه پُرمحتوای شهید «نادر خیرالله زاده» را در ادامه مرور میکنیم:
بیشتر بخوانید: توصیه یک شهید: شکر کنید جزء "خانواده شهدا" هستید
این جبهه، جبههی اسلام است و امام ما را تشویق و امر بسوی آن کرده و ما مشتاقان آن هستیم. زیرا که هدفمان الله و برقراری دین الله است و کشته شدن در راه او و رسیدن با سعادت به سوی او آرزوی ماست و اینجا واقعاً یک دانشگاه است و آخر و عاقبتش رسیدن به حق و سعادت است و چیزهایی که در اینجا انسان می آموزد از هیچ جا به این صورت نمی تواند بیاموزد و اینجا علمهای خداشناسی به مرحله ی یقین میرسد.
خدای را شکر میکنم که به بنده این توفیق را عطا نمود که به جبهه بیایم و به معرفت الله و شناخت خودم که همان قدرت و عظمت خالق و یکی بودن الله و اینکه ما چقدر ضعیف هستیم و از خود هیچ نداریم و هر چه هست از اوست پی ببرم و این چیزی نبود جز زیاد بودن لطف و فضل و رحمت و مغفرت الله به من. ما همه در آزمایش اللهی هستیم. خدا توفیقمان دهد و یاریمان کند که از این آزمایشات موفق و سربلند بیرون بیائیم.
سعی کنید که بوسیلهی دعا حاجتتان را از خدا بخواهید، زیرا یکی از وسایلی که انجام آن ساده میباشد و باعث تقرب به خدا و رفع حاجات میشود دعا میباشد. بخصوص دعای توسل به چهارده معصوم علیهم السلام اجمعین و رحمنا الله و برکاته. واسطه قرار دادن آنها بین خود و خدای خود و دعا کنید و از خدا بخواهید که توفیق پیدا کردن و پیشه کردن تقوا و نظم در کارها.
اینجانب از کلیه فامیلها و همسایگان و آشنایان و دوستانم که بر بنده حقی داشتند و بنده نتوانستم آنها را اداء نمایم طلب حلالیت می نمایم.
و در آخر از پدر و مادر عزیزم که برای من بسیار زحمت کشیدند و عمرشان را با رنج و زحمت خیلی زیاد صرف من کردند و هدفشان تربیت صحیح من بود تشکر می نمایم و اعتراف می کنم که نتوانستم به هیچ وجه آن حق و احترامی که آنها بر گردن من داشتند را ادا نمایم.
از شما ای پدر و مادر بزرگوار و برادران و خواهرانم طلب بخشش و حلالیت می نمایم و امیدوارم که انشاالله آن بیاحترامیها و نافرمانیها که اکثراً از روی نادانی و غرور جوانی بوده و از من سر زده ببخشید و مرا حلال کنید تا اینکه خدا مرا ببخشد و از من راضی و خشنود شود.
خداوندا انشاالله امام عزیز، کمک کنندهی مستضعفان و کوبندهی ظالمان و فرزند فاطمهی زهرا (س) را برای همهی مسلمین و انسانهای مستضعف نگه بدارد و هر لحظه بر صافت اللهی او بیفزاید و خداوند اینشاءالله همه ی ما را عاقبت به خیر بنماید و دین اسلام را در تمام جهان هر چه زودتر استقرار بخشد و ظهور امام زمان (ع) را هر چه زودتر نزدیکتر بنماید.
والسلام / دوم آذر 1365/ نادر خیرالله زاده
انتهای پیام/