نگاهی به حیات طیبه شهید «علی آهنگر»
به گزارش نوید شاهد شهرستان‌های استان تهران، شهید علی آهنگر در ششم تیرماه سال ۱۳۴۲ در خانواده ای مذهبی و کشاورز در روستای سله بن واقع در بخش قرقانچای، از توابع شهرستان فیروزکوه به دنیا آمد. دوران کودکی و نوجوانی را در روستا طی نمود و سپس برای ادامه تحصیل به همراه برادر بزرگترش به شهرستان فیروزکوه عزیمت نمود. در همین اثنا و در حالی که ۱۲ سال بیشتر نداشت، غم بی مادری بر دلش نشست و برای همیشه، بهترین مونس و یار و یاور خود را از دست داد. از دست دادن مادری مهربان، دلسوز و پرمحبت داغ سنگین و مصیبت بزرگی بود که او را حتی از ادامه تحصیل بازداشت. لذا به ناچار به روستا برگشت و به کسب و کار مشغول شد. بعد از مدتی، برای یافتن کار رهسپار تهران گردید و به کار خیاطی مشغول شد.
با شروع انقلاب اسلامی، با آن که در سن نوجوانی بود همانند آحاد مردم در تظاهرات و راهپیمایی ها علیه استبداد پهلوی شرکت می کرد. بعد از پیروزی انقلاب اسلامی در کمیته های محلی انقلاب اسلامی در س طح شهر و روستا به پاسداری از انقلاب تازه پیروز ملت ایران پرداخت و همدوش سایر جوانان روستا در حفاظت و تأمین امنیت روستا اهتمام داشت.
بیشتر بخوانید: حسینی باشید و حسینی بمانید
وی روزها به کسب و کار و شبها به پاسداری و نگهبانی مشغول بود. با فرمان حضرت امام و شکل گیری جهاد سازندگی شهید علی آهنگر به خیل جهادگران پیوست و به یاری کشاورزان منطقه شتافت. او پس از چند سال فعالیت در جهاد سازندگی، به محض تشکیل بسیج محلی به عضویت پایگاه مقاومت بسیج روستا در آمد. با شروع جنگ تحمیلی، آن بزرگوار رزمندگی و حضور در صحنه های نبرد را افتخاری بزرگ برای خود برمی شمرد و مثل هر جوان ایرانی سعی در دفاع مقدس داشت تا بتواند مانع تعرض دشمنان به خاک میهن اسلامی شود.
شهید على آهنگر با شور و اشتیاقی که هر روزه در ایشان بیشتر می شد، جزو اولین جوانان محل بود که در سال ۱۳۶۱ به صف شیرمردان جبهه های حق پیوست. وی به عنوان یک رزمنده آرپی جی زن در عملیات مسلم بن عقیل شرکت نمود. آن شهید با زخمی که از ناحیه کتف در مرحله اول عملیات برداشته بود، با درمان سرپایی، مجددا اسلحه به دست گرفت و به دل دشمنان حمله برد.
در این حمله متهورانه او به همراه تعدادی از رزمندگان به محاصره دشمن درآمده و بعد از اسارت، از سوی نابکاران تاریخ به فوز عظیم شهادت نائل گشت و پیکر پاک و مطهرش در منطقه به جا ماند. به همین خاطر، به مدت ده سال مفقودالاثر اعلام گردید.
در طی این مدت، خانواده اش منتظر خبر سلامتی یا شهادت ایشان بودند تا این که در سال ۱۳۷۱ همزمان با روز اعزام آن شهید در سال ۱۳۶۱، پیکر مطهر ایشان توسط برادران عزیز کمیته جست وجوی مفقودین، در منطقه سومار شناسایی و به زادگاهش منتقل گردید و در جوار سایر شهدای روستا به خاک سپرده شد.
