نگاهی به زندگی سردار شهید مریوان
به گزارش نوید شاهد شهرستانهای استان تهران، سردار رشیداسلام محمدتقی سبحانی، یادگار «فضلالله» و «منور» یکم فروردین ماه سال 1340 در خانوادهای مستضعف و مذهبی و در محیطی آرام و به دور از هیاهوی شهرها در برابر شکوه و استقامت کوههای پوشیده از برف فیروزکوه در دامان مادری فداکار و مسلمان از شاگردان فاطمه زهرا(س) چشم به دیده جهان گشود.
او پس از سپری کردن دوران کودکی زندگی خویش که همواره با فقر دست و پنجه نرم میکرد، برای تحصیل وارد مدرسه و شروع به تحصیل کرد. در دوران تحصیل در مقطع دبیرستان، دوران تلاش و مبارزه و جهاد محمدتقی بود. فعالیت او با مطالعه کتابهای مذهبی شروع شد.
با گذرزمان و کسب آگاهیهای بیشتری راه رشد و تعالی را بهتر گذراند و با فعالیت خود در کتابخانه فعالیتهای فرهنگیاش بیشتر شد. تلاش زیادی برای شناساندن اسلام اصیل و ناب آغاز کرد. همزمان با اوجگیری انقلاب اسلامی محمدتقی به همراه دیگر دوستان و همرزمانش بر فعالیتهایش اضافه شد، به طوریکه در سال 1356 دوره جدیدی از زندگی وی آغاز شد. وی که تا کنون به آموختن و مطالعه پرداخته بود، با تلاش در راه پیروزی انقلاب اسلامی هر چه بیشتر آماده شد.
بیشتر بخوانید: همه مصیبتهای دنیا را با جان دل پذیرا هستم/ من هدفم شهادت در راه خداست
از زمانی که آخرین برگ آمریکا در تحمیل جنگ و تجاوز صدام آمریکایی به میهن اسلام مان در پاییز سال 1359 به صحنه آمد، سریعاً به همراهی بسیاری از همرزمان و دوستانش جهت دیدن دوره آموزش نظامی به پادگان امام حسین(ع) رفتند و پس از پایان دوره به جبهه سومار رفت، او در صحنه جنگ شاهد خیانتهای لیبرالها و خصوصاً بنیصدرخائن بود.
پس از پایان مأموریت خود از جبهه به فیروزکوه بازگشت و همراه دیگر برادران به مبارزه و افشاگری خط لیبرال پرداخت، اولین تظاهرات اعتراضآمیز را علیه بنیصدرخائن در شهر سازماندهی کرد. اواخر سال 1359 به عضویت رسمی سپاه پاسداران انقلاب اسلامی درآمد و به مبارزه خود در این سنگر مقدس علیه گروههای ملحد ادامه داد و با این کار خدمات شایانی را به اسلام نمود، در حملههای فتحالمبین، رمضان، والفجر مقدماتی و خیبر شرکت فعال نمود.
شهید محمدتقی سبحانی در جهت تداوم راه سرخ و ادامه انجام وظیفه خویش در تاریخ بیست و هشتم فروردین ماه سال 1363 به خطه خونرنگ کردستان قدم میگذارد.
این شهید گرانقدر نوزدهم اسفند ماه سال 1363 در بمباران هوایی پادگان مریوان بر اثر اصابت ترکش به دست به شهادت رسید. پیکر او را در گلستان بهشت سجاد زادگاهش به خاک سپردند.