با سلام و درود به آقا امام زمان (عج) و با سلام و درود به رهبر کبیر انقلاب اسلامی ایران که مردم ایران را از تاریکی به روشنایی آورد و با سلام و درود خدمت امت شهید پرور که این انقلاب را یاری کردند و امام را تنها نگذاشتند و جبهه ها را پر کردند.
با یاد و نام الله، آنکه انسان با او همه چیز است و بی او هیچ و پوچ و سرگرردان و سرگشته در وادی دنیا، خوشا به حال آن کسانیکه در وقت ملاقات با معبودشان و خالقشان کوله باری پر از گناه نداشتند و پیش معبودشان رو سفید بودند و خوشا بحال آن پیر مردانی که همچون حبیب ابن مظاهر در جبهه حضور یافتند و همچون حبیب رهبرشان را یاری کردند و مانند او به درجه رفیع شهادت رسیدند.
خوشا بحال آن کسانیکه به هر گونه ای این انقلاب را یاری کردند و می کنند و من می توانم با جرات بگویم که اگر اینها در کربلا هم بودند به کمک آقا و مولایشان امام حسین (ع) میرفتند و دین خدا را یاری میکردند و برعکس اگر همان کسانیکه در جامعه اسلامی امروز بهانههای بنی اسرائیلی می گیرند و نق می زنند اگر در کربلا هم بودند با الانشان فرقی نمیکرد و به کمک آقا و سرورمان امام حسین (ع) که کمک به دین خدا بود نمیرفتند و به ندای هل من ناصر ینصرنی امام حسین لبیک نمیگفتند.
اینک سخنی با خانوادهام و امت شهید پرور:
«انا لله و انا الیه راجعون»
با عرض سلام خدمت پدر و مادر گرامی که زحمت کشیدند و مرا بزرگ کردند به جبهه فرستادند تا به انقلاب اسلامی کمکی کرده باشند و من از هر دوی آنها متشکرم و شرمنده هر دوی آنها هستم و از پدرم درخواست می کنم که از من راضی باشد و حلالم کند و همچنین از مادرم که برایم زحمت کشید و شبها را به خاطر من بیداری کشید در خواست می کنم که مرا ببخشد و اگر حرفهایش را گوش نمی دادم به حساب نادانی من بگذارد و از من ناراحت نباشد که اگر ناراحت باشد خدا از من ناراحت می شود و مرا عذاب سختی میکند مادر جان شیرت را حلالم کن.
خدمت برادران و خواهران عزیزم سلام عرض میکنم، برادران و خواهرانم از اینکه سالها برای شما مزاحمت ایجاد کردم و شما را اذیت کردم و می خواهم که مرا ببخشید و انشاالله مرا عفو کنید و راهم که انشاءالله راه امام حسین (ع) است ادامه دهید و در شهادت من خوشحال باشید و لباس نو بپوشید و از شما پدر و مادرم میخواهم که در شهادت من گریه نکنند زیرا آن روز، روز خوشحالی من است و اگر خواستید گریه کنید برای امام حسین (ع) گریه کنید که هر چه برای او گریه کنید کم است.
من حقیر یک یپام برای شما پدر و مادر و برادران و خواهران و اقوام و خویشان و امت شهید پرور دارم و آن این است که خدای نکرده روزی نرسد که امام عزیز را تنها گذارید.
امامی که ما را از تاریکی به روشنایی آورد و ما را هدایت کرد و مبادا جبهه ها را خالی بگذارید که اگر خدای نکرده روزی برسد که امام را تنها بگذارید و جبهه ها را پر نکنید میدانید که اگر امام زمان (عج) هم خودش شخصاً بود او را تنها می گذاشتید و الحمدالله تابحال چنین کاری را نکرده اید و نخواهید کرد.
والسلام علیکم و رحمه الله و برکاته/ خدایا، خدایا تا انقلاب مهدی (عج) خمینی را نگهدار. آمین یا رب العالمین