وصیت یک خبرنگار شهید: برای حفظ انقلاب اسلامی بکوشید
«بسم الله الرحمن الرحيم»
«وَلا تَحسَبَنَّ الَّذينَ قُتِلوا في سَبيلِ اللَّهِ أَمواتًا بَل أَحياءٌ عِندَ رَبِّهِم يُرزَقونَ»
«بسم رب الشهداء و الصديقين»
«أَيْنَمَا تَكُونُوا يُدْرِكْكُمُ الْمَوْتُ وَلَوْ كُنْتُمْ فِي بُرُوجٍ مُشَيَّدَةٍ»
«هركجا باشيد، اگرچه در كاخ‌هاى بسيار محكم مرگ شما را فرا خواهد گرفت.»
خدايا؛ مرا از بلاى غرور و خودخواهى نجات ده تا حقايق وجود را ببينم و جمال زيباى تو را مشاهده كنم، خدايا؛ من كوچكم، ضعيفم، ناچيزم، پركاهى در مقابل طوفان‌ها هستم به من ديده‌اى عبرت‌بين ده تا ناچيزى خود را ببينم و عظمت و جلال تورا براستى بفهمم و تسبيح كنم.
خدايا؛ خوش دارم گمنام و تنها باشم تا در غوغاى كشمكش‌هاى پوچ مدفون نشوم، خدايا؛ دردمندم روحم از شدت درد می‌سوزد، قلبم می‌خروشد، احساسم شعله می‌كشد و بندبند وجودم از شدت درد ضجه می‌زند. ديگر آرزويى ندارم احساس می‌كنم كه ديگر اين دنيا جاى من نيست با همه عزيزان و دوستان وداع می‌كنم و می‌خواهم فقط با خداى خود تنها باشم.
خدايا؛ پروردگارا به‌سوى تو می‌آيم مرا در جوار رحمت خود سكنى ده، خدايا؛ هنگامى كه با دشمن روبرو می‌شوم دنياى فريبكارانه را از چشمان من بپوشان و وسوسه شورانگيز مال دنيا را از لوح ضمير و از فكر من بزداى.
اى مادر كفنم را بياور تا بپوشم كه خون من از خون امام حسين(ع) و على‌اصغر(ع) به‌خون خفته رنگين‌تر نيست، مگر من جانم از بندگان مخلص خدا چون؛ مطهرى‌ها و بهشتى‌ها و باهنرها و رجائى‌ها و هزاران شهيد ديگر ارزشمندتر است كه اينان جان خود را دادند.
برادران و خواهرانم؛ به گوش جهان‌خواران شرق و غرب برسانيد كه اگر خانه و كاشانه‌ام را به آتش بكشيد، اگر گلوله‌هايتان قلبم را سوراخ كند، آرزوى شنيدن يک كلمه ضعف از زبانم و آرزوى فروختن دينم را به گور خواهيد بُرد.
خدایى ناكرده شهادت من باعث سستى در ايمان و طرز فكرتان نشود و سوءاستفاده نكنيد، هميشه فكر كنيد شما براى انقلاب چه كرديد؟ نه كه توقع از انقلاب داشته باشيد، گريه نكنيد و اگر هم خواستيد گريه كنيد به ياد شهداى كربلا، به ياد حسين (ع) مظلوم گريه كنيد.
خدايا؛ برادران و خواهران و كليه مومنين را هميشه در راه خودت قدم‌هايشان را استوار بدار و نگذار خدایى ناكرده خط مستقيم الله را به فراموشى بسپارند.
«رَبَّنا أَفْرِغْ عَلَيْنا صَبْراً وَ تَوَفَّنا مُسْلِمِينَ»
وسايلم را بين محسن چريک و عباس تقسيم كنيد، ما كه نتوانستيم از اين وسايل براى رضاى خدا استفاده كنيم شايد آنها بتوانند، استفاده كنند و خداوند از دست آنها خشنود شود.
«الَّذينَ يُبَلِّغونَ رِسالاتِ اللَّهِ وَيَخشَونَهُ وَلا يَخشَونَ أَحَدًا إِلَّا اللَّهَ وَكَفى بِاللَّهِ حَسيبًا»
امام را فراموش نكنيد، هميشه به ياد خدا باشيد، در نمازهايتان امام و رزمندگان را دعا كنيد و او را تنها نگذاريد، سعى نمائيد كه هميشه حقيقت را بر زبان جارى كنيد، دعا زياد بخوانيد، در مجالس دعاها شركت و قرآن را حتما ياد بگيريد، أَلَا بِذِكْرِ اللَّهِ تَطْمَئِنُّ الْقُلُوبُ. ديگر ببخشيد از طرف من از دوستان و همسايگان كه بنحوى از من ناراحت شدند معذرت‌خواهى كنيد.
مادر عاجزم، حلالم كن اگر تو حلالم كردى احساس سبكى می‌كنم، احساس ميكنم مادرم فاطمه زهرا (سلام الله عليها) مرا می‌خواهد از دستم احساس رضايت مى‌كند محتاجم حلالم كن مادر، حلالم كن پدر.
كنون با تو سخن دارم اى مادر *** وصيت باشد اين شعرم به تو مادر
بدان مادر كه اين فرزند تو هر روز و شب در فكر اين باشد *** كه آيد لحظه‌اى كودر ره معشوق بازد سر
ولى مادر سفارش ميكنم بر تو *** كه از تقصير فرزند خود بگذر، حلالم كن
حلالم كن، مكن گريه مزن افغان صدا را حبس كن در سينه‌ات مادر *** به هنگامى كه تو در خانه ميباشى و قاصد اين پيام آرد
كه در پيكار با خصم جنايتكار بديدار خدا بشتافت *** آه شادى كن بخاك انداز خود را شكر كن الله را مادر
و ديگر مطلبى دارم تو اى مادر مخور غصه كه من قبر جوانم را نميدانم كه بر بالين او باشم، اگر لايق بود فرزند تو همه اين خفتگان فرزند تو باشد. « اين بنده حقير سراپا تقصير را ببخشيد »
والسلام عليكم و رحمه الله و بركاته/ سرباز مهدى، كوچك تمام بندگان مخلص خدا/ موسى
