شهادت، قله رفیع انسانیت است
به گزارش نوید شاهد شهرستان های استان تهران: شهید «محمود رضاپور» یادگار «علی» و «اعظم» چهاردهم خردادماه سال 1348 در شهرستان شهریار چشم به جهان گشود. دانش آموز بود که به عنوان بسیجی در جبهه حضور یافت. این شهید گرانقدر بیست و سوم دی ماه سال 1365 در مرحله دوم کربلای 5 در منطقه شلمچه به شهادت رسید. مزار پاکش در شاهدشهر شهرستان شهریار واقع است.
وصیت‌نامه دانش آموز شهید «محمود رضاپور» در ادامه می‌خوانیم:
«بسم الله الرحمن الرحیم»
با درود و سلام بر یگانه منجی عالم بشریت مولای متقیان پیشوای مسلمین مهدی و سلام بر پیشتازان انقلاب اسلامی که در راس آنها قاعد العظم امام خمینی پرچمدار حماسه آفرین حسینی که برای پیشبرد هدفهای اسلام عزیز به طاغوت و طاغوتیان عصر خود پیروز گشته و چون ابراهیم بت شکن تمام بتها را در هم شکسته و میرود تا پرچم اسلام را در همه اقصی نقاط جهان به اهتزاز در آورد.
پیامی دارم برای امت شهید پرور. آشنایان و پدر و مادرم و برادران و خواهرانم
انسان یکبار بیشتر نمی‌میرد و چه بهتر این مردن در راه الله باشد. چنین انسانی هرگز خود را تنها بی‌پناه سرگردان با پوچ و بی‌ارزش نمی‌یابد. به عکس خود را ذره‌ای بی‌انتها وابسته به ابدیتی بی‌پایان به عظمتی با شکوه و به کمالی بی‌غایت و بی‌نهایت دوست داشتنی می‌یابد، او خود را موجودی می‌بیند وابسته به ابدیت یا پیوندی جاودانه با او موجودی که هرگز به نابودی مطلق کشیده نمی‌شود و حتی مرگ او در حقیقت آغاز دوره‌ای جدیدی از حیات است.
ای پیروان آقا امام زمان بدانید که امروز حسین زمان تنهاست امروز فرزند فاطمه در برابر سپاهیان کفر و ابر قدرتهای پست بی‌یاور است. امروز که کربلای انقلابمان خون می‌خواهد و من می‌روم تا به یزیدیان زمان بفهمانم که شهادت بالاترین آرزوی ماست. می‌روم شاید نینوایی را بیابم و در عاشورای دوران هدیه ناقابلی در راه پیروزی حق بر باطل و اسلام بر کفر در پیشگاه مولایم مهدی تقدیم نمایم و به پروانگان جاوید شمع ولایت بپیوندم.
پدر و مادر عزیزم:
بدانید که حیات دنیا هیچ ارزشی ندارد و اصل و مهم حیات جاوید اخروی است پس تا می‌توانید باید بکوشیم تا در آخرت در بهشت جاوید از انواع نعمتهای خداوند برخوردار باشید. مادرجان کوه باشید و چون کوه استقامت کن. لحظه‌ای از نام و یاد خدا غافل مباش، در راه خدا بکوش که هر چه بکوشیم باز هم کم است. مادر جان گریه نکن بخند و خوشحال باش زیرا در راه هدف مقدس گام برداشته و جان باخته‌ام.
خواهرانم:
زینب وار با ناملایمات دست و پنجه نرم کنید. به خصوص آشنایان و زینب گونه پیام شهیدان راه خدا را به گوش جهانیان برسانید و زینب گونه به راه شهیدان ادامه دهید.
برادران عزیزم بدانید راه سعادت و خیر و برکت شهادت است و دگر راهها همه به گمراهی و بیراهه می‌انجامد. دشمن باید بداند که ما عاشقان شهادت تا دمار از روزگار مزدوران آمریکایی اطرافیان در نیاورم ساکت نخواهیم نشست.
ای دشمن جنایتکار داخلی بدان که شهادت مرا باکی نیست. شهادت مانند مادری است که تنها فرزندش را در آغوش می‌کشد. شهادت نقطه اوج و آرزوی مسلمین است. شهادت قله رفیع انسانیت است. ما به آغوش می‌رویم و به سویش پرواز می‌کنیم. امیدوارم که هر کس بدی از من دیده مرا حلال کند و دعا به جان امام کند.
والسلام/ نهم بهمن ماه سال 1364
