عهد و پیمان شهادت در صحن امام رضا(ع)
به گزارش نوید شاهد شهرستان های استان تهران: شهید ولی الله محمدی، یادگار «حبیب‌الله» در اولین روز خرداد سال 1348 در یک خانواده مذهبی در شهر شهیدپرور قدس، دیده به جهان گشود. در شش سالگی وارد مدرسه شد و تحصیلات خود را آغاز نمود.
همزمان با تحصیل علاوه بر فعالیتهای قرآنی و مذهبی، همراه با دیگر مردم مسلمان تهران، در راهپیمایی های انقلابی شرکت داشت و پس از پیروزی انقلاب اسلامی، صحنه را ترک نکرده و با عضویت در پایگاه های بسیج مردمی، به پاسداری از دستاوردهای انقلاب پرداخت.
شهید محمدی که با آغاز تهاجم مزدوران عراقی به مرزهای کشور، همواره شوق حضور در جبهه های نبرد را در سر می‌پروراند، با جلب رضایت والدین، علی رغم مخالفت پزشکان با اعزام ایشان به علت بیماری آپاندیس، چندین بار راهی مناطق جنگی شد و در عملیات های مهمی از جمله کربلای یک، دو و پنج، شرکت نمود و حماسه هایی از خود به جای گذاشت و سرانجام، پس از رشادت های فراوان، در تاریخ نوزدهم اسفند سال 1365 در کربلای شلمچه، به سعادت شهادت نائل گردید.
پدر و مادر عزیزم
از اینکه پسر شما به فیض شهادت نائل شده است ناراحت نباشید چون که من امانتی بودم در دست شما از طرف خدا پس ناراحت نباشید که این امانت را به صاحب اصلی‌اش یعنی خداوند داده اند اگر من در پشت جبهه بودم و به مرگ طبیعی یا در اثر تصادف می مردم برایم ننگ بود و حالا که به جبهه رفته ام مرگ سرخ را در آغوش کشیده ام.
من وقتی که به مشهد رفته بودم در تاریخ 1365/11/18 در کنار مرقد مطهر امام هشتم علی ابن موسی الرضا(ع) با چندین تن از برادران با هم عهد و پیمان کردیم که تا پیروزی نهایی جنگ را ادامه دهیم و در جبهه های نبرد باشیم و یا این که خون ما بر اثر این عهد و پیمان برای اسلام و امام در جبهه ریخته شود و حالا که به فیض شهادت نائل آمده ام خوشحالم که توانسته ام به این عهد و پیمان خود جامعه عمل بپوشانم و سربلند و سرافراز از این امتحان الهی بیرون بیایم .
