نگاهی به حیات طیبه شهید «ولیاله ابراهیمی»
به گزارش نوید شاهد شهرستانهای استان تهران: شهید ولی اله ابراهیمی در سال 1311 در شهرستان خمین دیده به جهان گشود و دوران جوانی به تهران مهاجرت نمود. او جوان، مومن و دلسوز و فداکار بود. پس از مدتی ازدواج کرد و حاصل آن 1 فرزند شد و از طریق بیج به جبهه اعزام شد.
همسر شهید ولی الله ابراهیمی در صحبتهایشان گفتند: ما همیشه از رفتن همسرم به جبهه نارضایتی داشتیم، پس از شهید شدن پسرم خیلی احساس دلتنگی کردم و از اینکه همسرم هم شهید شود هراس و ترس داشتم، زیرا تمام ستون و کارهای منزل با ایشان بود و من از هیچ چیز منزل در اطلاع نبودم، همیشه به ایشان می گفتم: که اگر امکان دارد به جبهه نرو، تو نسبت به خانواده ات مسئول هستی. اما شهید هیچگاه بدلیل اینکه فردی مذهبی و متعهد و ایثارگر بود قبول نمی کرد و از رفتن سر باز نمی زد.
شهید سه مرتبه از جبهه به منزل می آمدند و مجددا باز میگشتند. هربار که اقدام به رفتن می کردند با ناراحتی می رفتند بدلیل این که من رضایتی نداشتم. اما بار آخر رضایت خود را مبنی بر رفتن ابراز کردم و هنگامی که از منزل خارج می شد، شهید گفتند: خدارا شکر این بار با رضایت و لبخند شما می روم و خیلی خوشحال و شادمان از منزل خارج شد و گفتند: " هر که دارد هوس کرب و بلا بسم الله " و دیگر بازنگشتند و در بیست و هفتم بهمن ماه سال 1364 در منطقه عملیاتی فاو عراق بر اثر اصابت تیر به بدن به درجهِ رفیع شهادت نائل آمد و مزار شهید در بهشت زهرا واقع است.