نگاهی به زندگی شهید پهلوان انقلاب؛ «اکبر فخاری»
به گزارش نوید شاهد شهرستان‌های استان تهران: شهيد اکبر فخاری در سال 1327 در خانواده ای مومن و متعهد در شهرری به دنيا آمد. ايشان شش برادر و چهار خواهر دارند که خود نير فرزند ششم خانواده بودند. تحصيلات را تا مقطع ششم ابتدايی خواندند و به دليل اين که پدرشان نابينا بود، به همراه ديگر برادران به کار در بازار پرداختند.
برادر بزرگشان تراشکاری داشت و شهيد در سن پانزده سالگی در نزد برادر بزرگش بعنوان شاگرد کار می کرد و با گذشت زمان و کسب مهارت خود نيز در اين حرفه استاد شد و چند مغازه داير کرد و تقريبا پانزده نفر کارگردر کنارش کار مي کردند.
شهيد اکبر فخاری در سال 1350 ازدواج کرد و ماحصل اين ازدواج يک فرزند پسر و يک فرزند دختر می باشد. ايشان فعاليت سياسی خود را در همين سال آغاز کرد البته بصورت مخفيانه نامه‌ها و اعلاميه‌های امام را پخش می کردند و آنقدر به کار خود اعتقاد داشتند که گاهی برای رساندن اعلاميه‌ها از همسرشان کمک می‌گرفتند و ايشان نيز با عشق به امام در توزيع نامه و اعلاميه‌ها به همسرشان کمک می کردند.
در کنار فعاليت های سياسی به ورزش باستانی علاقه خاصی داشتند و در مواقع عزاداری نيز در حسينيه نفرآباد مداحی می‌کردند، که البته هر هفته از ظهر پنج شنبه تا نيمه‌های شب در اين حسينيه خدمت می‌کردند.
شهيد اکبر فخاری رفته رفته فعاليت‌هايشان را آشکار کردند بگونه ای که در مجالس فرياد می زد براي سلامتی امام خمينی صلوات بفرستيد و اينکه هميشه می گفتند که ترس با ايمان يکجا در قلب جمع نمی شود.
ايشان مبارزات خود را ادامه دادند تا اين که سرانجام در روز پيروزی انقلاب اسلامی 22 بهمن سال 57 در خيابان شهيد فدايی (آرامگاه سابق) بدست گارديهاي رژيم منحوس پهلوی مورد اصابت گلوله قرار گرفتند و با خون سرخ خود نهال انقلاب را آبياری کردند و به درجه رفيع شهادت نائل آمد.
