نگاهی به حیات طیبه شهید "فرامرز حسینی"

به گزارش نوید شاهد شهرستان‌های استان تهران: فرامرز حسینی، در طلیعهِ یکی از روزهای ماه مبارک رمضان، در پنجم فروردین سال 1340 در روستای توچال پاکدشت تهران به دنیا آمد.

دوران کودکی او به سختی و ناگوار گذشت. فرامرز با بیماری هولناکی دست و پنجه نرم می کرد. پدر کارگر ساده کارخانه گچ بود. بعد از آن یک پایش در کارخانه بود و پای دیگرش در مطب پزشکان. داروندار خود را خرج فرزند می کند تا بالاخره حال فرامرز رو به بهبودی می رود.

فرامرز دوران ابتدایی و راهنمایی را در مدرسه توچال پشت سر می گذارد. با ورود به دبیرستان به فعالیت های سیاسی ضد رژیم شاهنشاهی گرایش پیدا میکند و کم کم به پخش اعلامیه و راهپیماییهای اعتراض آمیز و شعارنویسی می پردازد.

بعد از انقلاب به عضویت انجمن اسلامی دبیرستان 22 بهمن پارچین درآمد. بیشتر اوقات خود را صرف تبلیغات در روابط عمومی ستاد عملیاتی بعثت میکرد. تا جائی که فرامرز حسینی، در طلیعهی یکی از روزهای ماه مبارک رمضان، در پنجم فروردین سال 1340 در روستای توچال پاکدشت تهران به دنیا آمد.

دوران کودکی او به سختی و ناگوار گذشت. فرامرز با بیماری هولناکی دست و پنجه نرم می کرد. پدر کارگر ساده کارخانه گچ بود. بعد از آن یک پایش در کارخانه بود و پای دیگرش در مطب پزشکان. داروندار خود را خرج فرزند می کند تا بالاخره حال فرامرز رو به بهبودی می رود.

فرامرز دوران ابتدایی و راهنمایی را در مدرسه توچال پشت سر می گذارد. با ورود به دبیرستان به فعالیت های سیاسی ضد رژیم شاهنشاهی گرایش پیدا میکند و کم کم به پخش اعلامیه و راهپیماییهای اعتراض آمیز و شعارنویسی می پردازد.

بعد از انقلاب به عضویت انجمن اسلامی دبیرستان 22 بهمن پارچین درآمد. بیشتر اوقات خود را صرف تبلیغات در روابط عمومی ستاد عملیاتی بعثت میکرد. تا جائی که امکان داشت در مراسم مذهبی، دعا، قرآن و تشییع جنازه شهدا شرکت می کرد.

وقتی تحصیلاتش را در سال سوم اقتصاد تمام کرد، به عضویت کمیته انقلاب اسلامی در آمد. فرامرز علاقه عجیبی به امام، قرآن و اسلام داشت. این علاقه شور و حال خاصی به او بخشیده بود. همیشه شهادت را برای خود آرزو می کرد. دلش می خواست اولین شهید روستا باشد.

از نگاه او، عزت، شرف و زندگی همه مسلمانان و انقلاب ایران مرهون رهبری امام خمینی (ره) بود.

در وصیت نامه اش آمده است: درباره اسلام، قرآن و امام خمینی، هیچگاه کوتاهی نکنید، عزت ما، شرف ما، زندگی ما، همه از اوست. او ما را زنده کرد و نجات داد. هرگز او را فراموش نکنید».

فرامرز حسینی، در آبان ماه سال 1360 در خاور شهر مور حمله دشمن قرار گرفت و به شهادت رسید. بدن مطهرش در گلستان شهدای پاکدشت قرار دارد. فرامرز در بخشی از وصیت نامه‌اش خطاب به پدر و مادر بزرگوارش می نویسد: الان پدر و مادر عزیزم! هرگاه خبر شهادت مرا دریافت کردید هرگز اندوهگین نشوید و هرگاه به یاد من افتادید، به یاد امام حسین(ع)، علی اکبر و هفتاد و دو تن از یارانش اشک بریزید و بر من گریه نکنید».

منبع: مرکز اسناد اداره کل بنیاد شهید شهرستان های استان تهران