نوید شاهد - برادر شهید "داود رنگرز" روایت می‌کند: «آرزویش این بود که یک روز شهید شود و به ما می‌گفت: من به سربازی می روم که شهید شوم اگر در سربازی شهید نشدم به فلسطین می روم تا شهید شوم.»

به گزارش نوید شاهد شهرستان‌های استان تهران، شهید داود رنگرز یادگار «شمس الله» سال 1338 در شهرستان شهریار چشم به جهان گشود. ایشان چهارمین فرزند و سومین پسر خانواده بود. پس از سپری نمودن دوران کودکی، برای فراگیری علم به دبستان رفت و دو دورهِ تحصیلی را یکی پس از دیگری با موفقیت به پایان رساند.

تحصیلاتش را تا سوم راهنمایی ادامه داد. نماز خوان و پاک و مؤمن و دنبال رفع گرفتاری مردم بود. با دوست و خانواده اخلاق و رفتار خوبی داشت. همیشه در مسجد حضور داشت. بسیار بی ریا بود. ایشان به حرفه ی نجاری و منبت کاری روی آورد و از این راه کسب در آمد کرد. وقتی زمزمه های انقلاب به گوشش رسید ابتدا در مسجد فعالیت کرد و بعد فعالیت انقلابی اش را با شرکت در تظاهرات ها و پخش اعلامیه های امام گسترش داد. پس از پیروزی انقلاب اسلامی دوران سربازی‌اش فرا رسید و در نیروی زمینی ارتش در افسریهِ تهران خدمت کرد. به محض آغاز جنگ تحمیلی رهسپار جبهه شد و عاقبت با اصابت تیر به قلبش در خاکهای گرم فکه در دوازدهم مهرماه سال 1359 به درجهِ رفیع شهادت نایل گردید.

خاطره برادر شهید:

آرزویش این بود که یک روز شهید شود و به ما می‌گفت: من به سربازی می روم که شهید شوم اگر در سربازی شهید نشدم به فلسطین می روم تا شهید شوم.

منبع: کتاب شهدای شهرستان ملارد

برچسب ها
نام:
ایمیل:
* نظر:
مطالب برگزیده استان ها
عکس
تازه های نشر
اخبار برگزیده