تأکید به نماز و روزه در وصیت یک شهید بی نشان

شهید محمد کوش مغانی در روز سیزدهم آبان ماه 1364 ساعت پنج و چهل و پنج دقیقه بعدازظهر وصیت نامه ای نوشته است که در ادامه می خوانید؛

بسم الله الرحمن الرحیم

اینجانب محمد کوش مغانی دارنده شناسنامه شماره سه صادره از تهران وصیت می کنم به خانواده ام که در زندگی پیش از هر چیز به فروغ الهی که در دل انسانهاست اهمیت دهند و با ایمان به خدای یکتا و پیامبران بزرگوارش و پیروی از خاتم پیامبران و کتاب قرآن و از ائمه معصومین سلام الله علیهم اجمعین و اهتمام به ذکر و یاد خدای و نماز با حضور قلب و روزه، عبادات دیگر و انفاق و ایثار و صدق و امانت و خیر خواهی برای همه ی خلق و ستیز پیروزی حق و جهاد بی امان در این راه و حضور پیگیر در جماعت و انس با مردم راه سعادت را بر روی خود بازگردانند و اما خانواده ی محترم پدر و مادرم مرا حلال کنید من فرزند خوبی برای شما نبودم. امیدوارم مرا و بدیهایی که نسبت به شما کردم ببخشید.

همچنین از برادران و خواهرانم می خواهم که هر چه بدی از من دیده اند حلالم نمایند و همچنین از تمام فامیلها و آشنایان می خواهم که مرا ببخشند. خدایا می خواهم به پیشت بیایم ولی شرمنده ام نسبت به دروغ، تهمت و افترا و درون کوله بارم سنگینی می کند. کمکم کن، یاریم کن مرا ائمه اطهار و شهدای اسلام خجالت زده نکن.

استغفرالله ربی و اتوبه الیه ، خدایا دیگر توبه کرده ام. آمین یا رب العالمین /خدایا خدایا تا انقلاب مهدی خمینی را نگهدار