سه وصیتِ خواندنی از شهید «گل سفیدی»

بسمه تعالی

و لا تحسبن الذین قتلو فی سبیل الله امواتا بل احیا ء عند ربهم یرزقون

و گمان مبرید که کسانی که در راه خدا کشته می شوند مرده اند بلکه زنده اند و در نزد خدای خود روزی می خورند با درود و سلام به امام زمان (عج) و نائب بر حقش رهبر کبیر انقلاب و با درود و سلام بر خانواده های شهدا ء و مجروحین و معلولین در این لحظات آخر وصیت خود را می نویسم اول چند کلامی با دوستان و آشنایان و مردم.

ای مردم من کوچکتر از آنم که در کقابل شما حرفی بزنم اما چند کلامی سخن دارم: اول اینکه دفاع از اسلام واجب است و بهترین موقعیت دفاع از اسلام و غلبه بر کفر در این زمان است و کسی که پیرو راه حسین و مذهب او هستند بهترین موقع در این زمان است و مبادا امام را تنها گذارید و دعا به جان امام را فراموش نفرمائید.

دوم اینکه محصلین و دوستانم درستان را ادامه دهید که اسلام محتاج شماست و جبهه ها را خالی نگذارید که عزت و شرف ما در گرو همین جنگ است.

سوم اینکه همه باید صبر پیشه کنیم تا بتوانیم به اسلام خدمت کنیم و به گفته امامان که گفت هی نگوئید انقلاب برای ما چه کرده بگوئید ما برای انقلاب چه کردیم، خوب دیگر چیزی به خاطرم نمی رسد.

چند کلامی با خانواده عزیزم:

پدر و مادرم صبر را پیشه کنید که خدا صابرین را دوست دارد و ناراحت نباشید چون من امانتی بودم از طرف خدا که من را خدا فرستاد و شما مسئولیت داشتید که مرا بزرگ کنید و درست تربیتم فرمائید و شما وظیفه تان را انجام داده اید و در قبالش مزد دریافت خواهید کرد این کلام همیشه یادتان باشد.

خیلی متشکرم از زحمتتان خواهرم: شرمنده ام از زحماتت همینطور احمد آقا و زبانم قادر به نوشتن چیزی نیست. برادرانم درستان را بخوانید و نمازتان را سر وقت بخوانید و به حرفهای مامان و بابا گوش فرا دهید. دیگر عرضی ندارم از فامیلها خیلی متشکرم و همینطور آشنایان و تقاضا دارم پدرم را تنها نگذارید.