فرزندانتان را با معنویت و روح اسلام و قرآن رشد بدهید

به گزارش نوید شاهد شهرستان های استان تهران؛ شهید ابوالقاسم رضایی/ هفتم خرداد 1348، در شهرستان ری به دنیا آمد. پدرش محمدحسین در کارخانه کار می کرد و مادرش طوطی نام داشت. دانشجوی رشته برق بود. به عنوان بسیجی در جبهه حضور یافت. یکم مرداد 1367، در شلمچه بر اثر اصابت ترکش به پاها، شهید شد. پیکر او را در بهشت زهرای شهرستان تهران به خاک سپردند.

وصیت نامه پرمحتوای «شهید ابوالقاسم رضایی»را در سالروز شهادتش می خوانید؛

بسم الله الرحمن الرحیم

وَالَّذينَ جاهَدوا فينا لَنَهدِيَنَّهُم سُبُلَنا ۚ وَإِنَّ اللَّهَ لَمَعَ المُحسِنينَ ( آیه 69  )

و کسانی که در راه ما با ( جان و مال ) جهاد کنند . مسلماً آنان را به راه های خودمان هدایت خواهیم کرد و خداوند با نیکوکاران است .

با سلام و درود خدمت آقا امام زمان و نائب بر حق او امام خمینی و با سلام بر ارواح پاک مقدس شهداء. من وصیت و صحبت بخصوصی ندارم و ملت ما تاکنون با تمام مسائل آشنا شده اند و دیگر احتیاجی به این وصیتها ندارند اما برای یاد آوری بعضی از مسائل چند کلمه ای برای خانواده و امت حزب الله می نویسم .

اول از خانواده؛

پدر جان : برای شما آرزوی صبر میکنم و از شما می خواهم که در برابر دشمنان اسلام همچون کوه استوار و مقاوم باشید امیدوارم که انشاء الله همیشه از نظر ایمان و تقوی ثابت قدم باشید و احکام شرع اسلام را انجام دهید و همیشه هوشیار باشید که دشمنان اسلام از مسلمین سوء استفاده نکنند .

مادر جان؛

روح بزرگ و ایمان قوی شما زمانی خودنمائی می کند که پای امتحان الهی و مصیبت در میان باشد و اطمینان کامل دارم که خون این حقیر برای مبارزه با کفر و تبلیغ برای اسلام در دست شما سلاح بزرگی خواهد شد و امیدوارم که خداوند به شما صبر عنایت بفرماید .

برادران و خواهران عزیزم؛

از شما می خواهم که مانند همیشه امام عزیز را یاری کنید و جبهه ها را خالی نگذارید و به رزمندگان اسلام کمک کنید و فرزندانتان را با معنویت و روح اسلام و قرآن رشد بدهید که بهترین میوه اولاد این است که آنقدر ایمانش قوی باشد که خداوند او را برای شهادت انتخاب نماید . و از شما می خواهم که اگر در این مدت به شما بدی کردم مرا ببخشید و حلالم کنید.

و اما سخنی با امت حزب الله و بسیجیان؛

ای امت همیشه بیدار و همیشه در صحنه ، شما کمی به یاد اوایل انقلاب بیفتید آن زمانی که به دیدار امام ( سلام علیه ) در بهشت زهرا میرفتند ( بیست و دوم بهمن 1357 ) همه را بیاد آورید ، آن زمان که با یک اعلام از طریق بلندگوی مسجد آنقدر جنس می آورید که دیگر جا نبود .

تو را بخدا حالا هم مانند اوایل انقلاب نسبت به مسائل بنگرید و عمل کنید و نسبت به مسئله جنگ بی تفاوت نباشید و جنگ را جدی بگیرید که راس تمام کارها است .

و شما ای بسیجیان شیر دل ، شما که از اول جنگ تا به حال چه در جبهه و چه در مساجد زحمت کشیده اید بدانید که دشمن از این لشگرها هراس دارد .

از شما می خواهم که همیشه مسجدها و پایگاه ها را پر کنید و خالی نگذارید و مانند همیشه در جبهه های جنگ حضور پیدا کنید و مانند شیر بر دشمن بتازید . و در پایان از تمامی دوستان و آشنایان می خواهم که مرا حلال کنند و برای تمامی شهدا طلب بخشش و مغفرت نمایند ...

والسلام