مروری بر زندگی نامه شهید علیرضا قاسمی

و تا كلاس اول راهنمايي روزانه به تحصيل مشغول بود بعد از آن سركار رفت و شبها به تحصيل مشغول بود وقتيكه انقلاب شروع شد او فردي فعال بود هميشه از خداوند مي خواست كه انساني باشد پاك و بخشوده هيچوقت خوشش نمي آمد پشت سركسي صحبت كند و از غيبت گفتن ناراحت مي شد.


و در زمان انقلاب چيزها منفجر كنند درست مي كرد و به تانكها حمله مي برد و اعلاميه هايي كه از امام مي رسيد پخش مي كرد و شبها در خيابانها بود و در بسيج عضو شده بود مي خواست به جبهه برود ولي بسيج دير اقدام كرد كه خودش گفت من مي خواهم بروم جبهه و رفت به اهواز و از طريق مدرسه پروين اعتصامي به جبهه آبادان رفت سه ماه در آنجا بود.

و به تهران برگشت و شبها در مسجد رضا به پاسداري مشغول بود و روزهاي جمعه در نمازها و راهپيمايي ها و دعاي كميل شركت مي كرد و در سال 60به پادگان امام حسين رفت و تعليم نظامي ديد و از آنجا به كردستان به پادگان آدينا سقز رفت و در نوروز سال 61 به تهران بازگشت.

و بعد از چند روزي گفت كه مي خواهم به جبهه بروم نمي توانم ببينم كه برادرانم در جبهه بجنگند من اينجا بنشينم كه به لانه جاسوسي رفت و گفت كه مي خواهم به جبهه بروم كه آنها گفتند كه شما دوره ديده ايد در همينجا خدمت بكنيد او گفت من نمي توانم و بايد به جبهه بروم كه به طرف جبهه جنوب رفت.

او در حدود 45 روز در جبهه جنوب بود كه پس از آن نامه اي داد و ديگر خبري از او نبود كه در تاريخ دهم اردیبهشت 60 در جبهه فكّه به درجه شهادت نائل گرديد.و پس از هشت روز خبر شهادت او را به ما دادند.

وصيت نامه خود چنين نوشته بود كه پدر و مادر از من راضي باشيد و مرا حلال كنيد من به كسي بدهكار و طلبكار نيستم من راضي نيستم بعد از من گريه و شيون بكنيد كه منافقين و ضد انقلابها شاد گردند.او مي خواست كه پس از مأموريت خويش به سپاه پاسداران برود چون تمام امتحانات ايدئولوژي و ديگر چيزها را آماده كرده بود كه استخدام شود .

منبع: پرونده فرهنگی شهدا/ اداره هنری، اسناد و انتشارات/ شهرستان های استان تهران.