«شهید عباس افشار»؛درسی که اباعبدالله الحسین در روز عاشورا به همه آزادگان داد چه بوده است؟

نوید شاهد شهرستان های استان تهران؛

شهید عباس افشار / دهم تیر 1347 در شهریار در خانواده ای مذهبی به دنیا امد ایشان تحصیلات خود را تا سال اخر دبیرستان ادامه داد و تحصیلات حوزوی خود را نیز به پایان برد و به عنوان روحانی مشغول خدمت شد با اغاز جنگ ایشان به دستور امام به جبهه های نبرد حق علیه باطل شتافت و 6 سال در جبهه ها حضور داشت و بارها مجروح گردید سرانجام در تاریخ دوم بهمن 1365 در منطقه عملیاتی شلمچه حین انجام عملیات کربلای 5 در اثار اصابت ترکش دشمن به فیض عظیم شهادت نائل امد

وصیت نامه پر بار شهید عباس افشار؛

بسم رب الشهدا والصدیقین

بنام خدای شهیدان و راستگویان ،به نام خداوندی که مرا هستی بخشید و نعمات وسیعش را به همه ما ارزانی داشت ،به نام خداوندی که ما را از میان سیاهی ها و منجلاب فساد به سوی نور رهنما شد و با درود و سلام بر امام زمان ،مهدی موعود،منجی عالم بشریت و سلام بر امام عزیزمان خمینی کبیر این عارف متقی،این پیر جماران که وقتی لب به سخن می گشاید چنان لرزه بر اندام شرق و غرب می افکند که گویا کاخهای سست آنان را هم اکنون بر سر آنها خراب خواهد شد.

و با سلام به شهدای اسلام از صدر اسلام تا کربلای حسینی و از کربلای حسینی تا کربلای خمینی ،خدمت تمامی دوستان و برادران حزب الهی سلام عرض می نمایم .برادران همه می دانید که دل بریدن از دوستان و خانواده بسیار مشکل است اما وقتی مسئله ،مسئله اسلام و دفاع از قرآن باشد دیگر خانواده ،دوست و دنیا معنا ندارد .

این درس را اباعبدالله الحسین در روز عاشورا به همه آزادگان داده است.وقتی امام و مولا و فرزند پیامبر در میدان جنگ فریاد میزند "ان کان دین محمد لم یستقم الا بقتلی فیا سیوف خذینی" اگر دین محمد(ص)پایدار نمی شود مگر با کشته شدن من پس ای شمشیرها مرا دریابید ما نیز باید فریاد بزنیم اگر دین رسول خدا پایدار نمی شود مگر با کشته شدن ما پس ای تیرها ما جوانان را دریابید که مرگ در راه اسلام بهتر از زندگی با کفار است.

برادران جبهه نه تنها سنگر دفاع از اسلام و قرآن است،بلکه یک دانشگاه است،یک مدرسه است،مدرسه عشق به لقاالله .آری تا کسی در بین رزمندگان نباشد و گوش به مناجاتهای شبانه آنان در آن تاریکی و در دل سنگر ندهد هرگز نخواهد فهمید که مدرسه عشق چیست و عاشق کیست؟و معشوق کدام است؟معشوق خداست و عاشق بنده خدا.

پدران و مادران مبادا از جبهه رفتن فرزندانتان جلوگیری کنید که فرزندان هر قدر عزیز باشند از حسین فاطمه عزیزتر نیستند. و مگر خودمان نبودیم که می گفتیم: حسین جان ای کاش در کربلایت بودیم و یاریت می کردیم .

حال حسین زمان در میدان است و فریاد سر داداه است هل من ناصر ینصرنی، آیا کسی هست مرا یاری کند؟ پس به یاری اش بشتابید که آنان که رفتند حسینیند و آنانکه ماندند باید کاری زمینی کنند و اگر نه یزیدیند. اکنون تاریخ تکرار شده و بقول امام عزیزمان تمامی کفر در مقابل تمامی اسلام ایستاده است، مبادا از کافران باشیم.

برادران و خواهران آگاه باشید که با ریخته شدن خون هر شهید مسئولیت ما نیز سنگینتر میگردد، زیرا که باید بار او را نیز به دوش بکشیم. برادران و خواهران حزب الهی دعای کمیل ها و نماز جمعه و نماز جماعت ها را تقویت کنید که دشمن از اینها می ترسند و نگذارید مساجد خالی بماند که فردای قیامت هیچ جوابی در مقابل خدا نخواهیم داشت.

برادران بسیج بر شماست که جبهه ها را پر کنید و هدف اصلی خودتان که همان دفاع از اسلام در جبهه هاست را فراموش ننمایید و بر هر فرد مسلمان واجب است که بسیجی باشد،چنانچه امام فرمود: مملکتی که بیست میلیون جوان دارد باید بیست میلیون تفنگدار داشته باشد و مبادا در رختخواب بمیرید که حسین(ع) در جنگ با دشمن و علی(ع) در محراب عبادت به شهادت رسید و مبادا بی تفاوت بنشینید که علی اکبر در راه حسین و با هدف کشته شد.

برادران و خواهران انجمن اسلامی سخت بکوشید که امری بس دشوار برگردن شماست که همانا امر تبلیغ دین و قرآن است و خستگی به دل راه مدهید که کار برای خدا خستگی ندارد و نیز از تمامی مردم می خواهم که در یاری بسیج،انجمن اسلامی،کتابخانه و بسیج دانش آموزی کوتاهی نکنند که آخرت همه در گرو همین اعمال است.

از پدر و مادر پر مهرم تقاضا دارم برای من گریه نکنند که من خوشحالم، بلکه برای مظلومیت اباعبدالله الحسین و حضرت قاسم گریه کنید و از برادرانم می خواهم راهی را که در پیش گرفته اند ادامه دهند و نگذارنداسلحه من بر زمین بیفتد و از خواهر گرامیم می خواهم صبر پیشه کند تا فردای قیامت در پیش روی زینب کبری سرافراز باشد که او بر شهادت 72 تن صبر کرد.

در پایان از تک تک شما حلالیت می طلبم و امیدوارم مرا ببخشید، به امید پیروزی حق بر باطل در جبهه های نور علیه ظلمت، والسلام علی من اتبع الهدی

خدایا خدایا تا انقلاب مهدی خمینی را نگه دار/ عباس افشار