حیات طیبه شهید «بهروز روشن بین»
نام پدر: علی
تاریخ تولد: 1334
میزان تحصیلات و نوع شغل: سیکل ، نظامی
متأهل: تعداد فرزندان: 3
تاریخ و محل شهادت: هفدهم دی ماه 1366 ، سه راهی فکه
استوار دوم شهید بهروز روشن بین در تاریخ هفدهم دی ماه 1366 در منطقه عملیاتی سه راهی فکه بر اثر تصادف خودرو در حین عزیمت مرخصی به درجه رفیع شهادت نائل گردیده است.
ارگان اعزام کننده را نام ببرید: لشگر 21 حمزه
یکی از ویژگیها و خصوصیات اخلاقی این شهید این بود که هیچ زمانی زود ناراحت نشد و خونسرد بود و سعی بر این داشت که اگر اعضای خانوادهاش ناراحتی داشت آنرا برطرف کند، در مورد مذهب آن شهید، شیعه بود و قوانین دین اسلام را بخوبی اجرا میکرد و فردی اجتماعی و مردمدار بود. رابطه ایشان با والدین خود بسیار صمیمی و گرم بود و والدین خود را بسیار دوست داشت و همیشه خوبی دوستان و مردم را میخواست. البته ناگفته نماند که رابطه اون با دوستان و مردم را باید از دوستان و مردم پرسید.
از نظر فرهنگی علاوه بر اینکه خودش دارای تحصیلات بود همسر نامبرده نیز باسواد بود و به تحصیل علم و ایمان فرزندان خود بسیار حساس بود، علاوه بر آن از نظر برخورد و رفتار با دیگران علاوه بر برخورداری از ویژگی اجتماعی از ویژگی فرهنگی در سطح بالایی نیز برخوردار بود. از نظر اقتصادی وضعیتش در حد مردم عادی و متوسط جامعه بود بطوریکه میتوانست مخارج زندگی خود و خانواده را تأمین کند.
اکثر اوقات فراغت خود کمک درسی به بچههای خود میکرد و در تابستان به پدر خودش کمک میکرد. در کشاورزی و در مساجد محل میرفت.
همواره از اینکه جوانان این مرزوبوم فریب این گروهکها را میخوردند بسیار ناراحت بود و رنج میبرد و تأسف میخورد از اینکه چرا این جوانان فریب آنها را میخورند و گمراه میشوند.
روحیه آن شهید چه قبل و چه هنگام عزیمت به جبهه خیلی قوی بود و از اوایل جنگ تا زمانی که شهید شد در جبهه بود و یکی از عملیاتها که ایشان شرکت داشت فتح خرمشهر بود و آزاد شدن محاصره آبادان بود در یکی از عملیاتها تانک ایشان هدف دشمن قرار گرفت و زخمی شده بود.
آخرین توصیه و پیام شهید پیروی از امام راحلمان و دفاع از این انقلاب و مرزوبوم، پاسداری از خون شهیدان و وفاداری به انقلاب بود. خاطه جالبی که از زبان دوستان و همسنگرش بیان شده این بود که میگفتند این شهید در شب قبل از روز شهادتش به قدری مصیبت امام حسین (ع) را میخواند و گریه میکرد که باعث تعجب همه آنها شده بود و به دلیل اینکه تابهحال سابقه نداشت که اینقدر راز و نیاز و گریه کند بطوری که حال او دگرگون شده بود گویا از بند اسارت رها گردیده بود.
با توجه به اینکه این شهید فردی خوش اخلاق و مردم دوست و اجتماعی بود اکثر خانوادهها و دوستان و آشنایان از فراق این عزیز احساس تنهایی و غربت میکردند و متأثر بودند، اما از آنجاییکه این انقلاب برای تداوم و استقرار خود نیاز به اینگونه جوانان برومند داشت والدین و خانواده، احساس رضایت میکردند از اینکه توانستهاند این امانت الهی را صحیح و سالم به دست صاحب اصلی خود برگدانند و با شهادت او درخت تنومند اسلام را آبیاری نمایند.
علاقه شهید به امام عزیز و راحلمان به حدی بود که چندین بار برای ملاقات و دیدار پیش امام رفته و با او ملاقات میکرد حتی به اکثر سخنان امام که از وسایل سمعی و بصری پخش میشد گوش فرا میداد و سعی میکرد تمام دستورات او را با گوش حان پذیرا بوده و آنرا بکار ببندد.
پیام شهید؛
البته ما خیلی کوچکتر از آنیم که پیامی برای ملت بزرگوار و شهیدپرور کشورمان داشته باشیم ولی بر حسب وظیفه دینی و شرعی که این عزیزان بر گردن ما دارند لازم است و سفارش میکنم که از خون این شهیدان پاسداری، از امام پیروی و نسبت به حفظ این انقلاب که ثمره خون هزاران شهید میباشند کوشا باشند.
منبع: پرونده فرهنگی شهدا/ اداره هنری، اسناد و انتشارات/ شهرستان های استان تهران