سالروز ولادت/وصیت نامه

عصاره خون شهدا را حفظ کنید/ بخش اول وصیت شهید «سعید علی»

شنبه, ۰۹ دی ۱۳۹۶ ساعت ۱۷:۱۷

اخبار فرهنگی

گزیده ای از وصیت نامه شهید سعيد علي درسالروز طلوعش

به گزارش نوید شاهد شهرستان های استان تهران؛ شهید سعید علی/ ششم دی 1345، در شهرستان ری چشم به جهان گشود. پدرش حسین میرزا آقا، راننده بود و مادرش صغرا نام داشت. تا اول راهنمایی درس خواند. به عنوان پاسدار وظیفه در جبهه حضور یافت. دهم اسفند 1364، با سمت مسئول پدافند ضدهوایی در فاو عراق بر اثر اصابت ترکش به قلب، شهید شد. پیکرش را در بهشت زهرای شهرستان تهران به خاک سپردند.

وصیت نامه شهید «سعید علی» منتشر شد؛

رَبَّنا لا تُؤاخِذْنا إِنْ نَسينا أَوْ أَخْطَأْنا
پروردگارا ما را مواخذه مکن به آنچه که فراموش کرده ایم و خطا نمودیم .
خوشا آنانکه اند روادی عشق
بساز خوش بر چیدند و رفتند
نگردیدند هرگز گرد باطل
                   حقیقت را پسندیدند و رفتند
خوشا آنان که بر این عرضه خاک
چو خورشیدی درخشیدند و رفتند

با درود به امام زمان عجل الله و تعالی و فرجه الشریف و نایب بر حقش امام خمینی و با درود بی پایان به معلم و اسوه شهامت و پایداری حسن ابن علی علیه السلام و دیگر شهدای راستین انقلاب اسلامی ایران و با آرزوی این که تمامیمان یاران صدیق و با وفای امام عزیزمان باشیم .

وصیتنامه ام را آغاز میکنم : خدمت پدر و مادر عزیزم ، سلام عرض میکنم وامیدوارم نوز ایمان از شما لحظه ای غافل نشود و بتوانید انشاالله برای آخرت ، خود توشه ای برگیرید ، شما برای من در این چند سال زحمات و رنجهای فراوانی متحمل شدید و اینک نوبت من بود تا پاسخگوی آن همه محبتهای شما باشم ولی متاسفانه شاهد بودیم که تجاوزات و جنایتهای بی حد صدام نگذاشت تا من ساکت باشم و در خدمت شما دینی را بر گردنم دارید ادا کنم.

ولی من می دیدم که هر روز در محله مان گلی پرپر می شود و باز صدام به شرارت و پر رویی خودش همچنان ادامه می دهد و از طرفی من هم چون مسلمان بودم و تعصب مذهب و خون هموطنانم با تمام وجودم را شعله ور ساخته راهی جز رفتن به جبهه در پیش رو ندیدم نمی شد من بی تفاوت ،سر و گردن، جان من در مقایسه با بزرگی و عظمت اسلام عزیز چیزی به حساب نمی آید ، لکن باید تا آنجا که امکان دارد این انقلاب را که ثمره و یا بهتر بگویم عصاره خون مطهر شهدا است از دل و جان حراست کنیم.

من بنده ای گناه کار و خوارم با این حال امیدوارم که خداوند از سر تقصیرات من بگذرد . پدر و مادرم اگر من شهید شدم و شهادت نصیبم شد چند مورد سفارش دارم که توجه شما را به آن جلب میکنم و ما ،در کشورمان مخالف و منافق فراوان سراغ داریم بنابراین بر شما واجب است بعد از شهادت من خم به ابرو نیاورید و مثل دیگران که در مرگ جگر گوشگانشان بود بردبار و صبور بودند شما هم استقامت کنید و خداوند صابرین را دوست میدارد.

در غیر این صورت آنهاییکه راهشان از ما جدا است خوشحال خواهند شد ، مردن حق است و ما روزی از این خانه موقت نقل مکان خواهیم کرد هر کس به شکلی به سرای باقی خواهد شتافت یکی در نهایت بی خبری آن هم در رختخواب و یکی در میدان جنگ با آنکه کشته شدن را هر لحظه احتمال می دهد و حقیقتا خوش به سعادت کسی که مرگ سرخ را که همان شهادت است انتخاب کند.

بهر حال عزیزان من چنانچه دست صدام جنایتکار مانع از آن شد که من دوبراه و برای همیشه به خانه برگردم از شما طلب بخشش و عفو می نمایم واز شما تقاضا دارم به خود غم راه ندهید و بی تابی نکنید و باز هم مجددا شما را به یک راه دیگر به بردباری و شکیبائی دعوت میکنم .

از خواهران و برادران عزیزم می خواهم اگر از من بدی دیده اند به لطف خود این حقیر را عفو بنمایند و برایم از خدای بزرگ طلب مغفرت کنند و دعایم کنند که سخت محتاجم از قول من به تمامی دوستان ، آشنایان و اقوام دور و نزدیک سلام برسانید و در صورت ناراحتی از ناحیه من حلالیت طلب کنید ، عزیزان شمایی که اینک به وصیتم گوش سپرده اید همگی شما را به تقوای الهی ، تلاوت قرآن ، نماز به موقع و پیروی از خط امام و توجه به فرامین آن مرجع آن عالیقدر سفارش می کنم. مسئله جنگ را جدی بگیرید به فرموده اماممان در هر دو جهت چه کشته شویم و چه بکشیم پیروزیم و برنده شدن بی تردید از آن ماست .

در خاتمه بشکند آن دست ، قطع شود آن زبان ، کر شود آن گوش ، کور شود آن چشمی که نور دیدن امام یعنی روح خدا را ندارد .
والسلام علیکم و رحمت الله و برکاته

منبع:برگرفته از اسنادشهید درمخزن اداره کل شهرستانهای استان تهران