سالروز ولادت وصیت نامه شهید «محمد تقی رجبی» منتشر شد؛

راه شهادت راه سعادت است

پنجشنبه, ۳۱ فروردين ۱۳۹۶ ساعت ۱۲:۱۶

اخبار فرهنگی

وصیتنامه شهید محمد تقی رجبی در سالروز ولادت

به گزارش نوید شاهد شهرستان های استان تهران؛ شهید محمد تقی رجبی/ سی و یکم فروردین 1339، در شهرستان ری چشم به جهان گشود. پدرش خلیل، باغبان و کارگر بود و مادرش بتول نام داشت. تا پایان دوره ابتدایی درس خواند. مغازه دار بود. به عنوان پاسدار در جبهه حضور یافت. بیست و یکم بهمن 1361، با سمت آر پی جی زن در فکه توسط نیروهای عراقی بر اثر اصابت گلوله به گردن و ترکش خمپاره به سینه، شهید شد. پیکر وی مدتی در منطقه بر جا ماند و دوم اسفند 1364، پس از تفحص در بهشت زهرای شهرستان تهران به خاک سپرده شد.

وصیت نامه شهید محمد تقی رجبی را در ادامه می خوانید؛

بسم رب الشهداء

"ولا تحسبن الذین قتلوا فی سبل ا..امواتابل احیلءعند ربهم یرزقون"

شهید نظر می کند به وجه الله *امام خمینی *

شکر خداوند تعالی را که به من عقل وشعور کامل داد تا توانستم راه خوب را از بد تشخیص بدهم،وبا سلام ودرودبه امام زمان (ع)ونائب برحقش وسلام ودرود به روان پاک شهداءوبه امید پیروزی حق علیه باطل وبا سلام گرم خدمت پدر ومادر وخانواده عزیز ودوستان وآشنایان که امیدوارم از صحت وسلامت کامل برخوردار باشند،پدرومادرعزیزم حمله نزدیک است ومیرویم که آخرین ضربات را به یاری حق وفرماندهی امام زمان(ع)،به رژیم پوسیده صدام وارد کنیم.

در این لحظات پرشور چند سخنی به عنوان وصیت نامه با شمادارم ،پدر جان این را بدانید که خداوند آگاه است ،که این راهی که می پیمایم با رضایت کامل انتخاب کرده ام.

بارخدایا من خود با آگاهی کامل این راه راانتخاب کرده ام ودر این راه از پای نمی نشینم تاپرچم" لاإله إلا ا.."را در سرتاسر گیتی برافراشته کنیم.واگر دراین راه خداوند مرا لایق دانست وشهادت این ارمغان الهی را نصیب ما کرد واقعا سعادتی است بس بزرگ. بارخدایا گناه زیاد کرده ام ومعصیت بسار،نیروئی به من عطاکن تا بتوانم از توطلب بخشش کنم وبه من زبانی عطاکن تا شکر نعمات ترابه جای آرم.

بارخدایا به این جوانان عزیز وپاک باخته نیروئی عطا فرما تا بتوانم راه راست وراه حق را ازبد تشخیص بدهم. ای جوانان ،اسلام را فراموش نکنید وهمیشه در این راه قدم بردارید.وشما ای پدران ومادران از آمدن فرزندان خود به جبهه ها ممانعت نکنیدوآنرا به این راه تشویق کنید که این راه ،راه عاشقان خداست.

مادر جان، میدانم شبهای زیادی بی خوابی کشیده ای وزحمت فراوان ،تامرا به این صورت رساندی ومن قدر این زحمات را ندانستم ونتوانستم جبران کنم ،مادر جان خجلم ولی چه کنم که اسلام واجب تر است واین را بدان وهمیشه بیاد داشته باش که بهشت زیر پای مادران است وخواهشی که از تودارم اینست که در موقع شهادت خدارا بیاد داشته باش وبرایم گریه نکن.

پدر جان برایم بسیار زحمت کشیدی از صبح تا شام کار کردی تا آسوده باشیم ولی من نتوانستم در این مدت جبران زحمات تورا ،این پدر عزیزم بکنم وهم اکنون که این نامه را می نویسم از تو می خواهم که مرا حلال کنی ،وهمیشه خدارا بیاد بسپاری ،پدر جان اگر شهادت نصیبم شد ،ناراحت مشو بلکه افتخار کن که مرا چنان بزرگ کردی که توانستم راهم را بشناسم ودر این راه که سعادت است جانم را فداکنم،پدر جان تا می توانی به این انقلاب کمک کن که این اتقلاب ،انقلاب مهدی (ع)است.

امابرادرم :سخن ا صلیم با توست ،توئی که نباید بگذاری سلاحم برزمین بماندومی باید راهم راادامه دهی .برادر جان مگذار پدر ومادر روحیه شان ضعیف شود.

خواهرهایم :چند سخنی هم با شما دارم وآن این است که حجاب رافراموش نکنیدوهر چه می توانید به اسلام وانقلاب کمک کنید وشما را بخواندن نماز جماعت وبموقع وصیت می کنم. در آخر یاد آور می شوم که جنازه ام را در بهشت زهرادفن کنید وزیاد برایم مراسم نگیرید وخودتان را زحمت ندهید،امام را فراموش نکنید وهمیشه به یاد خداباشید.

والسلام/ ومن الله التوفیق / فرزند کوچک شما محمد تقی رجبی

منبع: مرکز اسناد اداره کل بنیاد شهید شهرستان های استان تهران