بهترین راه رسیدن به سعادت، شهادت است
به گزارش نوید شاهد شهرستان‌های استان تهران، شهید «رضا امارم»، یادگار ابراهیم و طیبه هفتم تيرماه ۱۳۴۴ در شهرستان تهران ديده به جهان گشود. او تا دوم متوسطه درس خواند. به عنوان بسيجی در جبهه حضور يافت. این شهید گرانقدر بيست و چهارم فروردين ۱۳۶۲ با سمت تک تيرانداز در شرهانی توسط نيروهای عراقی بر اثر اصابت تركش خمپاره به سر به شهادت رسید. پيكر وی را در بهشت‌زهرای زادگاهش به خاک سپردند.
شهید «رضا امارم» در قسمت دوم وصیت‌نامه‌اش نوشته است:
دوستان:
سعادت آخرت و زندگى جاويد را كه وعده خداوند قادر متعال است براى لذت‌هاى زودگذر دنياى مادى نفروشيد كه به همان خداى قادر متعال ضرر كرده‌ايد.
امت حزب الله و مبارز:
نكند روزى برسد كه امام امت خمينى بت‌شكن اين پير شجاع، اين رهبر گرانقدر و اين خورشيد تابنده عصرمان را فراموش كنيد و نكند لحظه‌اى برسد كه اسلام بدون ياور بماند كه نمى‌ماند. من مطمئنم تا لحظه‌اى كه خون در رگ‌هاى فرزندى از اين ميهن اسلامى جريان داشته باشد بر عليه شرق و غرب خواهد خروشيد و فرياد (اسلام پيروز است) او جهان را بلرزه خواهد افكند.
سعى كنيد كه جنگ را از ياد نبريد كه اين جنگ نعمتى از طرف خداوند متعال براى ماست. قدر امام امت و روحانيت مبارز را بدانيد و قدر انقلاب را بدانيد و قدر آيت‌الله مشكينى و حجت‌الاسلام خامنه‌اى و حجت الاسلام هاشمى رفسنجانى را بدانيد و ارزش جانبازان انقلاب را بدانيد .شهداى عزيزمان را از ياد نبريد كه الگوى نمونه اسلام هستند و بايد از آنها درس بگيريم.
خانواده عزيزم:
پدر و مادر عزيز اكنون ديگر من در بين شما نيستم و شما امانتى را كه از خداوند دريافت كرده بوديد به صاحب اصليش باز گردانيديد.
پدر مهربانم:
اميدوارم كه مرا حلال كرده باشيد چون براى بزرگ كردنم رنجهاى فراوان تحمل كرده‌ايد. اميدوارم كه از نبودن من ناراحت نباشيد بلكه خوشحال باشيد كه در اين راه فرزندتان را تقديم اسلام نموديد اميدوارم با صبر خود درس به ديگر پدران بدهيد و نشان بدهيد كه با شهادت فرزندتان استوارتر گشته‌ايد همانگونه كه حسين(ع) فرزندش را در راه اسلام فدا نمود.
و تو اى مادر مهربانم:
اميدوارم با درد و رنجهايى كه براى من كشيدى تا مرا بزرگ كنى ناراحت نباشى از اينكه پسرت ديگر در بينتان نيست، بلكه در آن دنيا نزد پيامبران و اولياء امر و شهدا همچون بهشتى‌ها و رجائى‌ها و باهنرها هست بايد افتخار كنيد كه توانستيد فرزندى را براى آبيارى نمودن درخت اسلام هديه كنيد كه با شهادت من صبرى همچون زينب داشته باشيد و به ديگران درس صبر بدهيد. مى‌دانم كه در شهادت من گريه خواهيد كرد نمى‌گويم گريه نكنيد اما طورى گريه كنيد كه دشمنان اسلام از گريه شما خوشحال نشوند مادرم اميدوارم كه مرا حلال كرده باشيد.
و تو اى مادر بزرگ مهربانم:
ميدانم كه صبر تو از صبر مادرم بيشتر است اميدوارم كه در نبودن من مادرم را دلدارى دهيد و به او بگويد كه اينجا ديگر فرزند شما با فرزند ديگرى تفاوت ندارد.
و شما اى برادران عزيزم:
سعى كنيد كه جاى مرا در خانه پُر كنيد و نگذاريد كه پدر و مادرم احساس دلتنگى بكنند. اميدوارم بعد از شهادت من اسلحه مرا بر دوش بگيريد و راه مرا ادامه دهيد كه اين راه بهترين راه رسيدن به سعادت است.
و شما اى خواهران عزيز:
اميدوارم درستان را بخوانيد در هر كجا كه هستيد نگذاريد خون شهدا پايمال گردد و همچون زينب كه از مادرش فاطمه (س) درس مي‌گرفت شما همچون آنان درس بگيريد.
ادامه دارد...
