شهید «محمد کریمی» در وصیت‌نامه‌اش نوشته است: «آيا ديگر وقت آن نرسيده است که بخود آیيد و از خود بپرسيد چه کاری بايد انجام دهيم برای چه خلق گشته‌ايم؟ برای چه بايد بمانيم و يا برای چه بايد زندگی کنيم؟ اگر از خود سوال کنيد در می‌يابيد که بدون اسلام و جزء برای خدا و اسلام هيچگونه ديگر نمی‌شود زنده ماند و زندگی کرد.»

بدون اسلام و جزء برای خدا زندگی پوچ است

به گزارش نوید شاهد شهرستان‌های استان تهران، شهید محمد کریمی، یادگار «غلامعلی» و «صدیقه» یکم اسفندماه سال 1344 در شهرستان تهران به دنیا آمد. او دانش آموز دوم متوسطه بود که به عنوان بسیجی در جبهه حضور یافت. این شهید گرانقدر هفتم مردادماه سال 1361 در شرق بصره عراق به شهادت رسید. اثری از پیکرش به دست نیامد.

در ادامه متن وصیت‌نامه شهید «محمد کریمی» را می‌خوانیم:

«بسم الله الرحمن الرحيم»

من هم آرزوی زندگی داشتم. آرزو داشتم ازدواج کنم و تشکيل خانواده دهم، اما هدفی مقدس‌تر از آن داشتم. هدفی عالی‌تر که به رهبری رهبر کبيرم، بسوی آن حرکت می‌کردم و اميدوار بودم که به آن برسم. آن وقت که خمينی اين پير خدا صدای «هل من ناصراً ينصرونی» را سر داد، احساس کردم حسين فرياد برآورده است ديدم که کربلایی ديگر بوجود آمده، ديدم که ياران عزيز او لبيک گويان بسوی جبهه‌ها روان گشته‌اند و با خود فکر کردم که نبايد چون مردم کوفه باشيم.

بايد چون حُر دلاور باشم. وقتيکه اسلام آزادي بخش را در خطر ديدم دل از آرزوهايم برديم و بسوی خدا با لبيک به خمينی حسين زمان که فرمود: «وظيفه جوانان است که در جبهه‌ها حضور داشته باشند تا جواناني که در آنجا هستند، خسته نشوند.» بسوی ميعادگاه عاشقان خدا حرکت کردم به سوی آن روان گشتم، تا با هديه جان اسلام عزيز را حفظ کنم.

سلامی که بسيار به آن بدهکارم خطاب به دوستان و رفقایط می‌نويسم، که آيا زندگي پوچ بی‌عاقبت ديگر بس نيست. آيا بی‌بند و باری ديگر بس نيست... آيا ديگر وقت آن نرسيده است که بخود آیيد و از خود بپرسيد چه کاری بايد انجام دهيم برای چه خلق گشته‌ايم؟ برای چه بايد بمانيم و يا برای چه بايد زندگی کنيم؟ اگر از خود سوال کنيد در می‌يابيد که بدون اسلام و جزء برای خدا و اسلام هيچگونه ديگر نمی‌شود زنده ماند و زندگی کرد.

پس دريابيد که همان اسلامی که 22 بهمن براي آن به وقوح پيوست. 17 شهريورها براي آن بوجود آمد خونهای جوانان عزيز ما برای آن ريخته شد و زندگی‌ها براي آن فدا گرديد. اکنون مورد تهاجم بسيار سخت دشمنان قرار گرفته است و اين ما هستيم که با از آن دفاع کنيم براي آن بايد جانفشانی کنيم و اگر الان که در جبهه احتياج به ما امت حاضر به همکاری نکنيم ميهن ما و اسلام، آبرو و ما در خطر است بايد با اين خطر جنگ کنيم بايد بپاخيزيم حرف امام، حرف امام زمان است و حرف او حرف خدا آنکه حرفهای امام را ناديده گرفت به خدا و امام زمان پشت کرده است. ناموس خود را ناديده گرفته است، اما با لبيک به سخنان او به فرياد او آخرت خود را خريده‌ايد و انسانيت و شرف والای انسان اسلامی را بدست آورده‌ايد.

هرگز اين امام بزرگوار را تنها نگذاريد اين پير خدا را که قلب او برای تمام مستضعفان جهان می‌تپد و براي آزادی تمام آنان کمر بسته است ياری کنيد. خدا را هرگز فراموش نکنيد.

انتهای پیام/

برچسب ها
نام:
ایمیل:
* نظر:
مطالب برگزیده استان ها
عکس
تازه های نشر
اخبار برگزیده