فرمانده شهید "ثابتنیا" در والفجرمقدماتی به دیدار معبودش شتافت
به گزارش نوید شاهد شهرستان های استان تهران، شهید «محمود ثابتنیا»، یادگار «محمدحسین» و «زهرا» یکم خرداد ماه سال 1335 در ری متولد شد. به همراه برادرش در تظاهرات مردم ورامین علیه رژیم شاه حضور پرشوری داشتند. این دو برادر در روز تاریخی هفدهم شهریور 1357 در تظاهرات سرنوشت ساز مردمی، حضور کارآمدی داشتند.
همچنین در 22 بهمن همان سال در مبارزه مردم با افسران سرسپرده شاهنشاهی در پادگان لویزان شرکت داشته و این پادگان را به نفع مردم انقلابی پس گرفتند. محمود از نخستین نیروهایی بود که برای خدمت به اسلام به نهاد مقدس سپاه پاسداران انقلاب اسلامی پیوست.
او پس از گذراندن دوره نظامی و همزمان با تحرکات ضد انقلاب در شهرهای غربی ایران، رهسپار شهر مظلوم پاوه شد و همراه با دیگر نیروهای انقلابی، توانست این شهر را از وجود مزدوران پاک کند. مسئولیت آموزش نظامی پادگان امام حسین (ع) به وی سپرده شد. هفت ماه در کردستان و یک سال هم در سرپل ذهاب، بازی دراز و سومار با متجاوزان بعثی جنگید.
او در عملیات والفجر مقدماتی به عنوان فرمانده گردان کمیل با معاونش علیرضا بنکدار حضور داشت و در همین عملیات به شهادت رسید. پیکر او در سال 1375 در تفحص پیدا شده و به زادگاهش بازگشت.
عملیات والفجر مقدماتی عملیاتی بود که قبل از آغاز برای عراق لو رفته بود اما رزمندگان اسلام در جبهه خودی این را نمیدانستند به همین دلیل خیلی زود گردانهای حاضر در عملیات در محاصره قرار گرفتند. گردان کمیل که یکی از این گردانها بود و تمامی رزمندگان آن به جز یک نفر در همان کانال کمیل و میانه عملیات به شهادت رسیدند.
علت مقاومت گردان کمیل بعدا اینگونه عنوان شد که برای به عقب کشیدن و حفظ بقیه گردانها تا نفر آخر مقاومت کردند. وقتی در منطقه فکه گردان کمیل در محاصره قرار گرفت، شهید محمود ثابت نیا و شهید علیرضا بنکدار، با معدود نیروهایی که سالم مانده بودند، در حالی که از شدت تشنگی لبهای آنها خشک شده بود، با اقتدا به مولایشان اباعبدالله الحسین(ع) به جنگ نابرابر خود با ارتش متجاوز بعث ادامه دادند و پاتکهای متعدد تیپهای زرهی عراق را، در هم کوبیدند و سرانجام مظلومانه در قتلگاه فکه جنوبی به شهادت رسیدند و پیکرهای پاکشان در منطقه باقی ماند.
به دلیل شرایطی که طی عملیات والفجر یک پیش آمد، منطقه فکه تا پایان جنگ میان ما و عراقیها قرار گرفت و بازگرداندن شهدا و مجروحانی که در آنجا و در اثر تشنگی و جراحتهاشان به شهادت رسیدند، میسر نشد. چند روز بعد از اتمام عملیات والفجر مقدماتی و شهادت اعضای گردان کمیل رژیم بعث عراق داخل کانال را پر میکند و شهدا در آن کانال مدفون میشوند.
فرمانده گردان کمیل و معاون گردان در کنار هم رشادتهای بسیاری آفریدند و گردان کمیل مشهور به گردان عاشقان را منسجم در عملیات والفجر مقدماتی اداره کردند.
انتهای پیام/