وصیت مجاهد عراقی: «برای نجات مردم عراق از ظلم، باید خون‌های زیادی ریخته شود»

بسم رب الشهدا و الصدیقین

«وَ لَنَبْلُوَنَّكُمْ حَتَّى نَعْلَمَ الْمُجاهِدِينَ مِنْكُمْ وَ الصَّابِرِينَ»

بسم الله العظیم و الحمدلله رب العالمین قاصم الجبارین والصلاه والسلام علی رسول الاکرم (ص) و الائمه المیامین (ع)

ای خانواده عزیزم. هر چند که من در کنار شما نیستم اما روحم همیشه در کنار شما سیر می کند. من در انتظار قدمهای پاک شما در بهشت که جایگاه اولیاء خداست می باشم. ای پدر و مادر عزیزم، چون شما از رفتن من به جبهه راضی نبودید من از شما حلالیت می طلبم و بدانید که مرگ حق است و کشته شدن در راه خدا بهترین راههاست برای رسیدن به خوشبختی همان بهشت و حورالعین و خانه های پر شکوه بهشت است که هر چه بخواهیم فراهم می شود و این زندگی اخروی است که جاوییدان است و هیچ مرگ و ذلتی وجود ندارد.

خانوادهِ عزیزم، من شما را به تقوا در راه خدا و جهاد و نماز اول وقت و به خصوص نماز شب توصیه و سفارش می‌کنم: به برادران مسلمانم که راهم را ادامه دهند و هیچ وقت جبهه را خالی نگذارند، زیرا برای نجات مردم عراق و زندانیان از دست ظالمین، باید خون زیادی ریخته شود تا مردم عراق از دست ظالمین نجات یابند و ما باید برادران و خواهرانی که در زندان عراق هستند، هجرت مردم و ذلتی که صدام به ملت عراق وارد کرده را به یاد داشته باشیم.

اموالم را به خانواده شهدا و در راه خدا اهدا نمایید و من را در بهشت زهرا س دفن کنید. ای مادر گرامی: وقتی پسر دامادی را دیدی، من و حضرت قاسم (ع) را یاد کن. از شما حلالیت می‌طلبم.