ایستادگی تا پای جان
چهارشنبه, ۰۵ آذر ۱۳۹۹ ساعت ۲۰:۴۷
نوید شاهد - مهیار کریمیان از جانبازان مدافع حرم شهرستان ملارد در گفتگو با خبرنگار نوید شاهد میگوید: «با توجه به جانفشانی رزمندگان اسلام در درگیری های شدید که در منطقه خانطومان سوریه در سال 95 رخ داد و باعث شد تعداد زیادی از رزمندگان به شهادت برسند، من نیز وظیفه خود دانستم تا پای جان ایستادگی کنم.»
مهیار کریمیان در گفتگو با خبرنگار نوید شاهد شهرستانهای استان تهران گفت: سال 1353 در استان کرمانشاه در خانوادهای متدین و مذهبی به دنیا آمدم. تحصیلاتم را تا مقطع کاردانی در رشته کامپیوتر ادامه دادم و بعلت علاقهای که به نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران شدم، وارد ارتش شدم.
وی در خصوص روحیه از خودگذشتگیاش گفت: پدرم در دوران هشت سال دفاع مقدس در جبهه حضور داشت و به مقام جانبازی نایل گردید. این روحیه پدرم الگویی برای من شده بود و من در دوران دفاع مقدس چون سنم کم بود، اجازه حضور را نمیدادند و همین امر سبب شد تا در سن ۱۶سالگی با علاقه و با تشویق پدر و مادرم، راه پدرم را ادامه بدهم و به استخدام ارتش جمهوری اسلامی ایران درآمدم و همیشه آرزوی انتقام گرفتن از خون شهدا را داشتم و عاشق اهل بیت(ع) بودم.
ایشان از اولین باری که به سوریه اعزام شد، گفت: بیست و هشتم اسفندماه سال 94 به عنوان یک تکاور ارتشی به دفاع از حرمین حضرت زینب(س) و حضرت رقیه (س) به کشور سوریه اعزام شوم که با دشمنان تکفیری(داعش) بجنگم که نگذاریم یک آجر از حرمین کم شود و با توفیق الهی و دعای خیر خانوادههای معظم شهدا، جانبازان و ایثارگران و مردم شریف ایران اسلامی ما در این نبرد سربلند و پیروز شدیم و شادی را به قلب مردم عزیزمان دادیم.
وی در ادامه افزود: سعادت شهادت را نداشتم به درجه جانبازی نائل گشتم و افتخار میکنم که مدافع حرم میباشم و حتی اگر در جایی دیگر لازم به حضور باشد تا دشمنان تکفیری و ضدانقلاب و ضداسلام را از بین ببریم، حضور پیدا میکنم و به این لباس مقدس سربازی زیر پرچم سبز آقا امام زمان(عج) و سایه مقام معظم رهبری(مدظلهالعالی) افتخار میکنم.
وی در خصوص دفعات اعزام به سوریه و نحوی مجروحیتش اینگونه گفت: رئیس نیروی انسانی تیپ بودم، با توجه به درگیریهای شدید با داعش در روزهای سیزدهم و بیست و یکم فروردین ماه سال 1395 به فاصله هشت روز دو مرتبه در سوریه شهر حلب حومه خانطومان از ناحیه سر، کمر، چشم، گوش و اعصاب و روان بر اثر انفجار بمب مجروح شدم.
وی در خصوص رشادتهای رزمندگان در سوریه افزود: با توجه به درگیریهای شدید و شهادت چند نفر از همرزمانم هیچ موقع به خودم اجازه ندادم که به ایران برگردم و در همانجا تا پای جانم ایستادگی کردم. در حال حاضر هم در رسانهها مطرح میباشد که تکاوران ارتش جمهوری اسلامی ایران در آن تاریخ چه رشادتی باگروهای مسلح داعش کردند و از این درگیری سربلند و پیروز بیرون آمدیم.
کریمیان در خصوص اینکه بعد از مجروحیت مجدد به خدمت ارتش بازگشته است، گفت: با توجه به مجروحیتم میتوانستم از ارتش جمهوری اسلامی بازنشسته بشوم ولی با علاقهای که به این شغل مقدس دارم به خودم این اجازه را ندادم و باز هم در این لباس مقدس تا پای جان برای وطنم خدمت می نمایم.
کلام آخر این جانباز مدافع حرم اینگونه است: تنها سخنی که با ملت شریف و عزیزمان ایران دارم این است که ما ارتشیها با دعای خیر شما تا خون در رگهایمان داریم پشتیبان ولایت فقیه و حافظ امنیت کشورمان هستیم و کشورهای بیگانه و دشمنان هیچکاری در این چهل سال انقلاب نکرده و بعد از این هم نمیتوانند بکنند. ولی از مسئولین محترم جمهوری اسلامی ایران عاجزانه تقاضا دارم که با خانواده محترم شهدا، جانبازان و ایثارگران دیدار کنند، که آنها عزیزانی از دست دادند و احتیاج به محبت مسئولین دارند و حتما به فرزندان و همسران و پدر و مادر این عزیزان سرکشی مداوم بشود که بدانند مسئولین دلسوز و مهربانی داریم که هر چند جای محبت پدرشان نمیشود ولی قدری قوت قلب میگیرند.
گفتگو از سعیده نجاتی
نظر شما