نگاهی به زندگی شهید مدافع امنیت «مرتضی ابراهیمی»
جمعه, ۳۰ آبان ۱۳۹۹ ساعت ۰۰:۵۴
نوید شاهد - به بهانه نخستین سالگرد تشییع پیکر شهید مدافع امنیت "شهید مرتضی ابراهیمی" در شهرستان شهریار، زندگی و نحوه شهادت شهید را مرور می کنیم.
به گزارش نوید شاهد شهرستانهای استان تهران: شهید مدافع امنیت "مرتضی ابراهیمی" متولد 1363 و فرمانده گردان امام حسین(ع) ملارد بود که در ناآرامیهای منطقه ملارد برای ایجاد امنیت در آبان ماه سال 1398 و در محل اغتشاش حضور داشت و توسط چاقوی اشرار به شهادت رسید.
او یکی از مدافعان حرم اهلبیت(ع) در سوریه نیز بود. شهید ابراهیمی فرمانده شهید مدافع حرم، عباس آبیاری و همرزم شهید مصطفی صدرزاده و شهید محمد آژند بود. این شهید 35ساله ساکن شهریار بود که از او در هنگام شهادت دو فرزند 40روزه و 7ساله بهیادگار مانده است.
اعرابی، مادر شهید مرتضی ابراهیمی از خصوصیات اخلاقی فرزندش میگوید: از بچگی در هیأت امام حسین بزرگ شد، شوخطبع بود و با همه شوخی میکرد، بگو و بخند زیادی داشت، دل هیچ کس را نشکست. هیچ کس از او بدی ندید و همه وقتی خبر شهادتش را میشنوند ناراحت میشوند. خدا را شکر که به بالاترین درجهای که میتوانست یعنی شهادت رسید. لیاقتش شهادت بود، اگر میمرد برای ما تأسف داشت، نوکر و مداح امام حسین(ع) بود، همیشه در هیأت برای امام حسین(ع) میخواند، نمیدانم امسال چهچیزی و چگونه خواند که عین علی اکبر امام حسین(ع) به شهادت رسید و او را اِربا اِربا کردند.
او ادامه میدهد: عازم سوریه بود که گفته بودند "جا پر شده، برگردید و بار دیگر اعزام شوید."، عاشق حضور در میدان سوریه بود، اما در تهران شهید شد فرمانده گردان بود، با سربازانش که داشتند در منطقه گشت میزدند، سربازان گفتند "شما جلو نروید و در منطقه بمانید"، اما او گفته "من جلوتر میروم تا اگر خطری باشد من با آن مواجه شوم."، جانش را در دستش گرفت و رفت تا سربازانش به خطر نیفتند، شجاع بود و راضی نبود به پای کسی سنگ بخورد.
رابطه مرتضی با شهدای مدافع حرم خیلی خوب بود با شهید صدرزاده و آژند و ابیاری اهل یک هیأت بودند و در هیأت با هم دوست شده بودند، همیشه میگفت "مامان، دعا کن برایم. من از رفقایم عقب ماندهام. آنها همه شهید شدند. مصطفی و محمد رفتند اما من ماندهام". در نهایت هم به دوستان شهیدش پیوست.
انتهای پیام/
نظر شما