پای ثابت نماز جمعه بود
به گزارش نوید شاهد شهرستان های استان تهران، شهید «حسین یارجانلو»، در سال 1349 در شهرستان تهران چشم به جهان گشود. شهید بزرگوار، تمام وجودش شور بود و حرارت، اما با شعور و معرفت، یکپارچه عشق بود و عاطفهِ عاشقانه، وی در آغوش گرم خانواده ای زحمتکش و پرجمعیت، پس از گذراندن دوران طفولیت، تحصیلات خود را تا اول متوسطه ادامه داد.
حسین، یکی از اعضای بسیار فعال و سخت کوش بسیج پایگاه مقاومت مسجد ابوذر سلطان آباد بود. او برای امر و نهی کردن و مبارزه جدی با عوامل توزیع و مصرف مواد مخدر، از هیچ تلاشی دریغ نمی کرد. سماجت و پشتکار ایشان، در این مبارزه زبانزد آن دوران بود.
هیچ فروشندهِ مواد مخدری از دست او، در امان نبود. مسّلم بودن او، برای مبارزه با این بلای خانمان سوز، به حدّی بود که جان او را در معرض خطر جدّی قرار داده بود. فضای جنگی و جبهه های آن دوران، یک حاشیه امنیتی برای او به وجود آورده بود.
در اواسط سال 1366 در بسیج سپاه منطقه ثبت نام و بعد از گذراندن دوره های آموزشی، از طریق نیروی مقاومت بسیج سپاه پاسداران انقلاب اسلامی ایران، راهی جبهه های نبرد حق علیه باطل شد و در منطقه عملّیاتی غرب کشور(سردشت) در بیست و هفتم مرداد ماه 1366 در اثر اصابت ترکش به مقام رفیع شهادت نایل آمد.
روایتی از برادر شهید
برادرم در جبهه دیده‌بان بود. در کنار درس خواندن کشاورزی هم می کرد. هر هفته پای ثابت نماز جمعه بود. در آن ایام دعای کمیل را در منازل شهدا برگزار می کردند. در این جلسات هم شرکت می کرد. ارازل و اوباش محل خیلی ازش حساب می بردند؛ به خاطر حسین، هیچ کس جرأت نداشت مزاحم نوامیس مردم شود. یک بار آقایی من را در خیابان دید و گفت: «برادرت حق بزرگی به گردن من داره!» با تعجب پرسیدم: «چطور؟!» با خنده گفت: «ما در محل سر و گوشمون می‌جنید، ولی به خاطر ترس از داداشت، همیشه مراقب رفتارمون بودیم. همین باعث شد کم کم سر به راه بشیم.»
منبع: ستاره‌های شهر من(سرگذشت پژوهی شهدای دانش‌آموز)
