رزمندهای که در سومار به اسارت رژیم بعث درآمد
به گزارش نوید شاهد شهرستانهای استان تهران، آزاده حسين بخشیزاده، یادگار «غلامحسين» و «صفورا» در سی ام مردادماه سال 1347 در يكي از محلههای جنوب تهران در اسلامشهر در روستاي دهعباس چشم به جهان گشود. او در خانوادهای به دنيا آمد كه معتقد به اسلام و ارزشهای دينی بودند و تحصیلاتش را تا پنجم ابتدايی ادامه داد.
در آن زمان بود كه جنگ تحميلي شروع شده بود پس او از پدرش درخواست كرد كه با رفتن او به جبهههاي جنگ نبرد حق عليه باطل موافقت كند ولي به دليل پايين بودن سن او پدرش از رفتن او به جبهه موافقت نكرد، بنابراين مشغول كار در يك چاپخانه در سالهاي 1364 تا 1360 شد.
زمان خدمت سربازي بهانهاي شد كه او به آرزوي ديرينه خود برسد. او در ذهن داشت كه امام پير فرزانه خود فرموده بود: بر همه واجب است كه به عنوان يك سرباز وظيفه انجام خدمت كنند. سرانجام در تاريخ تيرماه سال 1365 به عنوان سرباز وظيفه در خدمت ارتش نيروي زميني هوابرد شيراز درآمدند و بعد از آموزشهايي در شيراز ايشان به مطقه جنگي سومار كه يگان خدمتي ايشان در آنجا مستقر بود اعزام گرديد كه اين منطقه به تپه 402 بين سومار و هفت شهر معروف بود.
سپس به مدت 24 ماه در اين منطقه به عنوان سرباز پياده و مسئوليت پدافندچي هوايي انجام وظيفه كردند و بالاخره در سی و یکم تيرماه 1367 بر اثر تک دشمن و غافلگيری عراقیها به اسارت نيروهای بعثی درآمد.
او در جبهه و اسارت نيز به 30 درصد جانبازي بر اثر موج گرفتگي و دندانها و معده و شنوايي و ناراحتي پوستي درآمدند و بالاخره بعد از 25 ماه و 18 روز اسارت در تاريخ هشتم شهریورماه سال 1369 از اسارت آزاد گردید و با افتخار به وطن خويش بازگشتند.