9 وصیت خواندنی از شهید "قشقایی"
به گزارش نوید شاهد شهرستان های استان تهران، شهید «داود قشقایی»، یادگار «محمد» و «زبیده» شانزدهم فروردین ماه 1346 در روستای باغ خواص از توابع شهرستان ورامین چشم به جهان گشود. دانش آموز چهارم متوسطه بود که به عنوان بسیجی در جبهه حضور یافت. این شهید گرانقدر در بیست و پنجم اسفند ماه 1364 در فاو عراق بر اثر اصابت گلوله به شهادت رسید. پیکر او را در گلستان شهدای حسین رضای شهرستان زادگاهش به خاک سپردند.
متن وصیت نامه شهید
گواهی می دهم که نیست معبودی جز خدای یگانه و نیست شریکی برایش و گواهی میدهم به اینکه محمد بنده خدا، درود بر محمد و خاندان محمد و قرار ده مرا از توبه کاران و قرار ده مرا از بسیار پاکیزیگی طلبان و گواهی می دهم علی جانشین پیامبر است و درود فرست خدا، بر محمد و خاندان پاکش و نیست جنبش و نه نیروی مگر با خدای والای بزرگ.
با درود فراوان خدمت ارواح طیبه شهدای صدراسلام از بدر تا کربلا، از کربلا تا شهدای ایران با عرض سلام خدمت منجی عالم حضرت ولیعصر(عج) با عرض درود بی کران خدمت امام خمینی و نایب بر حقش آیت الله منتظری.
وصیت نامه خودم را آغاز می کنم می خواهم که بعد از خودم هر چه در توان دارید این وصایا را اجرا کنید.
1- تقوی را پیشه کنید که بهترین سرمایه برای بشر است که هر کس تقوا را پیشه کند در جهان و آخرت ضرر نمی بیند که حضرت مولای متقین در مورد تقوی سفارش زیادی کرده است و از خدا بترسد.
2- دومین وصیت این جانب حقیر اینست که امر به معروف و نهی از منکر را همیشه اجرا کنید که حدالامکان از فساد جلوگیری کند.
3- سومین وصیت من این است که از گناهان بترسید که انسان پس از مرگ نمی تواند جوابگو گناهان باشد.
4- چهارمین وصیت من این است که سخن نیکو بگویید زیرا سخن زشت جایز مومن نیست و مقام هر کس از سخنش معلوم است.
5- پنجمین وصیت این جانب این است که هر کس حقی بر این جانب حقیر دارد حلال کند و به هر کس آزاری رسید امیدوارم حلالم کند.
6- ششمین وصیت این است که از امام امت تا حد توانایی پشتیبانی کنید و یاور امام امت باشید و اگر من حقیر در راه الله شهید شدم که مقامی است بس عظیم هیچ ناراحت نباشید.
7- هفتمین وصیت این جانب این است که یار انقلاب باشید و از انقلاب که خون شهدا آن را آبیاری کرده است، دفاع کنید.
8- هشتمین وصیت من این است که حافظ مکتب اسلام باشید و اجازه ندهید خدای ناکرده کسی به اسلام و دین خیانت کند اگر من حقیر سعادت شهادت را داشتم اول از مادرم و پدر عزیزم حلالیت می طلبم و اگر من هم بد بودم مرا ببخشید و همچون حضرت زینب(س) صبر را پیشه کنید و هیچ ناراحت نباشید که فرزند خود را از دست دادید.
9- اگر من حقیر گناهکار شهید شدم شما راه مرا ادامه دهید و این جنگ را تا پیروزی نهایی ادامه دهید تا این جانی فساد را از روی زمین بردارید.
اگر من به مقام شهادت رسیدم که مقامی است عظیم مرا در حسین رضا دفن کنید و زیاد خودتان را به خرج نیندازید زیرا من راضی نیستم که هر کس دیگر کار کند و برای من خرج کنید هر چه حق من است همان را خرج کنید. دیگر مزاحم نمی شوم از تمام دوستان و همکلاسهای حلالیت می طلبم.
