وصیت شهید شهرری: مبادا در رختخواب غفلت بمیرید!
سه‌شنبه, ۰۳ دی ۱۳۹۸ ساعت ۱۴:۰۳
در وصیت نامه شهید «رضا نوبخت» آمده است: ای جوانان نکند در رختخواب ذلت بمیرید که حسین علیه السلام در میدان نبرد شهید شد. ای جوانان مبادا در غفلت بمیرید که علی (ع) در محراب عبادت شهید شد و مبادا در حال بی تفاوتی بمیرید که علی اکبر حسین (ع) در راه حسین (ع) و با هدف شهید شد.
به گزارش نوید شاهد شهرستان های استان تهران، شهید رضا نوبخت، یادگار «پرویز» و «احترام» سوم دی ماه 1350 در شهرستان ری به دنیا آمد.
ایشان تا اول متوسطه در رشته تجربی درس خواند. وی کارمند صنایع دفاع پارچین
بود که به عنوان بسیجی در جبهه حضور یافت. این شهید گرانقدر در دهم
فروردین ماه 1367 با سمت تخریب چی در بمباران هوایی شیمیایی دربندیخان عراق
به شهادت رسید. مزار وی در بهشت زهرای شهرستان تهران واقع است.
متن وصیت نامه شهید
«بسم رب الشهدا و الصدیقین»
حمد و ستایش شایسته خدای مهربانی است که انسان را آن را بدو انبیا و اولیا به واسطه هدایت بندگان خود گردانید و درود سلام بر خاتم انبیا وصی اولیای مرتضی و خاندان او که پیشوایان هدایت و سالار و سرور بشریتند و با سلام و درود به امام بزرگوار و امید مستعفان و محرومان جهان حضرت امام خمینی روحی الفدا و با درود به روان پاک شهدای گرانقدر اسلام و با آرزوی صبر و اجر جهات خانواده های معظم شهدای اسلام.
در زمانی این را مینویسم که خود را در مقابل خدا تنهاترین تنها احساس میکنم. در زمانی این را می نویسم که بیش از پیش به نصرت و یاری او نیازمندم، در زمانی این را مینویسم که خود را گناهکار و او را بخشاینده ترین می بینم و بالاخره در زمانی این را مینویسم که تنها امیدم را از او می دانم و تنها از او یاری می جویم و بس.
ای جوانان نکند در رختخواب ذلت بمیرید که حسین علیه السلام در میدان نبرد شهید شد. ای جوانان مبادا در غفلت بمیرید که علی (ع) در محراب عبادت شهید شد و مبادا در حال بی تفاوتی بمیرید که علی اکبر حسین (ع) در راه حسین (ع) و با هدف شهید شد.
ای مادران، مبادا از رفتن فرزندانتان به جبهه جلوگیری کنید که فردای قیامت در محضر خدا نمی توانید جواب زینب (ع) را بدهید که تحمل هفتاد و دو شهید را نمود همه مثل خاندان وهب جوانانتان را به جبهه نبرد بفرستید و حتی جسد او را هم تحویل نگیرید زیرا مادر وهب فرمود: سری را که در راه خدا داده ام پس نمیگیرم.
مادر عزیزم و پدر گرامی ام:
مرا ببخشید که بسیار اذیت کردم و حلالم کنید و برایم دعا کنید بسیار محتاج دعایم بر مرگم گریه و زاری نکنید که مرگ حق است و شهادت در راه معشوق افتخاری است که نصیب هر کس نمی شود. بر مرگم گریه و عزاداری نکنید و سیاه پوشیدن سزاوار مولایم حسین (ع) است که درس شهادت و آزادگی را از آن بزرگوار آموختم.
برادارنم:
استغفار و دعا را از یاد نبرید که بهترین درمانها برای تسکین دردهاست و همیشه به یاد خدا باشید و در راه او قدم بردارید و هرگز نگذارید دشمنان بین شما تفرقه بیاندازند و شما را از روحانیت متعهد جدا سازند که اگر چنین کردند روز بدبختی مسلمانان و روز جشن ابرقدرتهاست.
حضورتان را در بسیج و جبهه ها مستحکم بدارید زیرا ما در بسیج محمدحسن ها و حیدری ها را فدای اسلام کردیم و در امام بیشتر وقت کنید و سعی کنید عظمت او را بیابید و خود را تسلیم او بسازید و صداقت و اخلاص خود را همچنان حفظ کنید.
اگر فیض شهادت نصیبم گشت آنانکه پیرو خط سرخ امام خمینی نیستند و به ولایت فقیه اعتقاد ندارند بر من نگریند و بر جنازه من حاضر نشوند اما باشد که دعا (خون) شهدا آنان را نیز متحول سازد و به رحمت الهی نزدیکشان کنند و مرا نیز در جوار شهدای بهشت زهرا دفن کنید شاید که به واسطه آنان مورد لطف خداوند قرار گیریم و آموزیده شوم.
سلام مرا به امام عزیزم برسانید و بگویید تا آخرین قطره خونم سنگر اسلام را ترک نمی کنم تا هنگامی که احکام اسلام در زیر پرچم اسلامی امام زمان (عج) به اجرا در آید.
خدایا خدایا تا انقلاب مهدی خمینی را نگهدار از عمر ما بکاه و به عمر او بیفزا/ والسلام علیک و رحمت الله و برکاته.
منبع: مرکز اسناد اداره کل
بنیاد شهید شهرستان های استان تهران
نظر شما
