طلب رسیدن به آرزوی دیرینه
ما منتظران ظهور حضرت بقیه الله الاعظم مهدی موعود هستیم و منتظر بی تفاوت نیست. من این راه را که انتخاب کرده ام با شناخت از اسلام عزيز و پيروی از ولی فقيه زمان امام خمينی بوده است. خدواندا تو ميداني كه فقط برای رضای تو به جبهه آمدم.
خداوندا: من كه قابل نبودم تو قابلم كردی كه در راه تو جهاد كنم و از فضل و كرمت عطا كردی كه در راه تو كشته شوم و به آرزوی ديرينه ام برسم اين همان راهی است كه اولياء رفته اند و اولياء خاص افتخار آن را پيدا مي كنند.
خداوندا: تو را سپاس مي گويم كه در ميان چيزهاي گرانبها، جان ناقابل مرا بگيري و از زندان دنيا خلاصم كني، خداوندا به تو پناه مي برم از اينكه در دينم به گمراهي افتاده باشم و از گفتار تو بيرون رفته باشم.
ای خدای كريم به مهربانيت قسم اگر شب را به بيداری به روی خارها زندگی كنم و تركش و خمپاره و توپ تنم را تكه تكه كند و به غل و زنجير بكشند و بر روی خاكهای گرم و سوزان خوزستان جنازه ام روزها و ماهها در زير آفتاب بماند برايم بهتر است كه فردای قيامت در مقابل ساحت قدست شرمنده و خجالت زده باشم و در پيش روی پيامبر «ص» و ائمه عليم السلام و امام امت و شهداء و جانبازان و خانواده های شهداء نتوانم جوابگو باشم.
بار خدايا برای بريدن از همه چيز و پيوستن به تو؛ از گناهانی كه كرده ام طلب بخشش می كنم و از هر كس و از هر چيزجز تو چشم پوشيده و با تمام وجود به سوی تو رو آورده ام.
اي پدر و مادر عزيزم
زحمات و مشقت هایی كه براي بزرگ كردن من كشيديد و ما را در راه خداوند و براي رضای خاطر او به جبهه فرستاديد و در راه اسلام راضی شديد كه بروم خود را هر چند كه لياقت ندارم فدای اسلام نمايم و باعث سرفرازی قرآن و اسلام باشم، خيلی تشكر می كنم و اجر شما پيش خدا محفوظ است و اما بی حرمتيها و بديهای مرا تحمل كرديد انشاءالله اميدوارم بخاطر رضای خدا از خطاهای من در حقتان در گذريد و حلالم كنيد.
مادرجان می خواستم بنويسم كه بعد از شهادت من گريه نكنی، اما گفتم گريه نكنی پس چه كنی، گريه بكن برای مظلوميت علی«ع»، گريه كن برای مظلوميت زهرا سلام الله عليها، و زينب خاتون«س»، گريه كن برای مظلوميت هفتاد و دو تن شهدای كربلا و ابا عبدالله الحسين، گريه كن براي شهدای هفده شهريور، پانزده خرداد، سرچشمه هفت تير و بهشتی مظلوم، هشتم شهريور، و برای همه شهداء كه مظلومانه شهيد شدند.
و اما برادرانم! از شما می خواهم كه راه مرا ادامه دهيد و اسلحه مرا به زمين نگذاريد و مرا حلال كنيد اگر شما را اذيت كردم.
از همه برادران و خواهران كه وصيت نامه مرا می خوانند تقاضا دارم كه اگر اين حقير در دوران زندگي بر اثر غفلت غيبتي و ناراحتي و... برای آنها باعث شده ام به خاطر رضای خدا ببخشند و همه كساني كه از اين حقير غيبتی و تهمتی كرده اند بخشيدم برای رضای خدا.
امام عزيز را دعا كنيد كه او قلب هر مستضعف است. دعا كنيد و تضرع كنيد و زاری كنيد در درگاه خداوند كه بدون دعا رسيدن به خدا و لقاء او محال است. دعا وسيله تقرب به خداست و باعث بخشش گناهان و رسيدن به كمالات انساني است. دعای كميل و دعای توسل را رها نكنيد كه ما ملت دعا هستيم و هر چه داريم از دعا داريم.
در پايان خداوند كريم را سپاس مي گويم كه مرا از منجلاب سياهي ها و بدبختيها نجات داد و توفيق مجاهدت و شهادت در راه خودش را نصيبم كرد.
اي برادران و دوستان رزمنده و همسنگرم اگر كربلا رفتيد ما را فراموش نكنيد و سلام ما را به ابا عبدالله الحسين برسانيد.
و السلام عليكم و رحمت الله و بركاته و من الله توفيق»
جواد شيدائيان/ بیستم مهرماه 1362
السلام عليك يا ابا عبدالله *** السلام عليك يا صاحب الزمان
خدايا، خدايا تا انقلاب مهدي«عج» خميني را نگهدار ستاره ها كه رفتند تو خورشيد را نگهدار
منبع: مرکز اسناد اداره کل بنیاد شهید شهرستان های استان تهران