مادرم: راه ما امتداد راه حسین(ع) است
اکنون که از سیاهی شب با خدای خویش هستم اینجا وصیت خود را روی کاغذ می آورم شاید با این وصیت نامه عده ای را به حقانیت راهم آگاهی دهم.
زیبایی شهادت
انسان در برابر مرگ قدرتی ندارد پس چه بهتر که این مرگ در راه عشق خود و در راه آن کس باشد که آن را می پرستد و به وسیله "شهادت" انسان منقلب شود که بزرگترین نام ها شهادت است و شهید چه زیباست.
دو هدف برای شهادت
این نام چه گوش نواز است یعنی کسی که شهادت می دهد با خونش به درستی راهی که رفته است و تنها عشق شهادت من در راه دو چیز است یک استقلال میهن عزیزم و آزادگی و دوم شهادت در راه دین مبین اسلام.
باری مادر عزیزم که تنها پسرت در راه میهن و اسلام تقدیم کرده ای ناراحت نباش که اینجا راهی است که حسین (ع) و یارانش رفته اند.
افتخاری در شهادت
و تو در شهادت من هیچ ناراحت نباش افتخار کن و از همسرم می خواهم که زینب گونه زندگی کن و بچه ام به دنیا آمد و اگر پسر بود که به او بگویید که اسلحه ام را بردارد و از میهن و اسلام دفاع کند همچو پدرش و اگر دختر بود به او بگویید که راه زینب را برگزیند و زینب گونه زندگی کند.
