شهیدی که محل کارش نقطه اتصال به نور شد
به گزارش نوید شاهد شهرستان های استان تهران، شهید محمدرضا رضایی، یادگار «قدرت الله» و «زینب» که در یکم مرداد 1345 در شهرستان سبزوار چشم به جهان گشود. پدرش کشاورز بود.
محمدرضا از تولد تا بیست سالگی در سبزوار زندگی کرد. پس از آن به تهران آمد و در صنایع نظامی پارچین مشغول خدمت شد. نماز سر وقت و ادای آن در مسجد از ویژگی های بارز محمدرضا بود. این ویژگی ها باعث شده بود که محمدرضا آدم زنده دل و باتقوایی باشد. فعالیت های عمده او حضور در انجمن های اسلامی و مراکز دیگر اجتماعی، سیاسی و مذهبی بود.
پدر و مادر از بد رفتاری یا بی توجهی او چیزی به یاد ندارند. جملاتی از محمدرضا به یادگار مانده است که هر کدام نشانه ای بارز از اخلاص و معرفت ویژه اش به حساب می آیند.
«مرا ببخشید اگر نافرمانی کردم... به جای گریه بر سر مزار من، برای اهل بیت و امام حسین(ع) گریه کنید؛ برای علی اکبر، قاسم و ابوالفضل... ارزش و اهمیت نایب مهدی(عج)، امام، را بدانید... اطاعت از او واجب است...»
هنرنمایی دست های توانای محمدرضا را همه به یاد
دارند. چه هنگام انجام کارهای هنری و معرق کاری و چه در زمان انجام فعالیت در محل
کارش یعنی صنایع نظامی پارچین کار می کرد. محمدرضا افتخار حضور دو سال در جبهه را
داشت؛ اما افتخار شهادت را در محل کارش «صنایع نظامی پارچین» و در هنگام
انجام وظیفه (تولید مواد منفجره) در ششم مهر ماه 1369 به سوی معبودش شتافت.
