وصیت شهید «علی بیگی» به خانواده اش چه بود؟
شهید علی اصغر علی بیگی در روز بیست و دوم فروردین 1363 وصیت نامه ای نوشته است که در ادامه می خوانید؛
بسم الله الرحمن الرحیم
به نام خداوندی که جهان را آفرید. به نام خداوندی که زمین و آسمان را آفرید و بازگشت همه ما بسوی اوست. همه ما بسوی او هجرت می کنیم پس چه بهتر که از این راه (شهادت) هجرت کنیم. بار خداوندا به عزت و جلالت قصمت می دهم از گناهان من درگذر و اگر سعادت شهادت را در من می بینی مرا جزء شهدای در راه خودت قرار بده. پروردگارا، تو را شکر می کنم که مرا در صف مجاهدان راه خودت قرار دادی.
در این لحظاتی که عازم جبهه هستم می خواهم چند کلمه با پدر و مادر و برادر و خواهرانم صحبتی کرده باشم.
خدمت پدر عزیز و مادر مهربانم: امیدوارم مرا حلال کنید. پدر عزیز زحمت هایی که برایم کشیدی و مرا به این سن رساندی مرا حلال کن.
خدمت مادر مهربان: مادری که عمری را بر سر بالین من بودی و شب ها نگهبان و پرستارم بودی و از اینکه نتوانستم زحمتهای شما را جبران کنم از شما حلالیت می طلبم و از شما می خواهم در شهادت من صبور و بردبار باشید و به شهادت من افتخار کنید. افتخار کن که چنین فرزندی را تقدیم اسلام و راه قرآن کردی.
تو ای برادر: در شهادت تنها برادرت صبور و استوار باش و از اینکه برادر شهید هستی افتخار کن (که شریف ترین مرگ شهادت است).
شما ای خواهران: از دوری من ناراحت نباشید و همچون زینب در شهادت من صبر داشته باشید و به پدر و مادر دلداری دهید و بیاد مادران و پدران شهدای گمنام باشید.
به امید پیروزی مسلمین جهان و باز شدن راه کربلای حسینی / والسلام
و علی من التبع الهدی
