دنیا پلی برای بهره وری از آخرت است
بسم الله الرحمن الرحیم
اینجانب ابراهیم خوش سیر فرزند سلیمان دارای شناسنامه2594 صادره ازشهرری وصیت نامه خود را می نویسم وبریگانگی خداوند شهادت می دهم که محمد(ص)آخرین فرستاده اوست وخاتم انبیاءاست وامام علی(ع) وفرزندانش به ترتیب جانشین پیامبرند وامام مهدی(عج) زنده می باشند وبفرمان خداوند ظهور خواهندکرد وامام خمینی بعنوان ولی فقیه جانشین امام عصر(عج) هستند واطاعت ازایشان واجب است.
طبق دستور خداوند درآیات 70 و73-74 سوره نساء که می فرماید: ای اهل ایمان سلاح جنگ برگیرید وآنگاه دسته دسته یا همه به یکباره متفق برای جهاد بیرون روید، مومنان باید در راه خدا با آنانکه زندگی مادی را بر آخرت برگزیده اند جهاد کنند و هر کس در جهاد راه خدا کشته شد یا فاتح گردید زود باشد که او را اجری عظیم دهیم.
چرا در راه خدا جهاد نمی کنید در صورتیکه جسمی ناتوان از مرد وزن و کودک شما که در شهرها (مکه) اسرظلم کفارند و آنها دائم گویند بار خدایا ما را از این شهری که مردمش ستمکارند بیرون آورواز جانب خود برای ما بیچارگان نگهدارویاوری بفرست.
وطبق دستور امام خمینی که فرمود: رفتن به جبهه واجب کفایی است و به آقای محسن(رضایی) و صیاد(شیرازی) و رزمندگان بگویید که دیگر امروز واقعا جنگ بین اسلام و کفراست با تمام توان بایستید.
و به هیچ عنوان بخود سستی راه ندهید ما تا آخرین قطره خون خود می ایستیم و شما رزمندگان باید با تمام توان بایستید(پیام نوروزی سال 1364) ودر شرایط کاملا عادی وعقلی تصمیم به جنگ گرفتم ووارد جبهه شدم درشرایطی که عاقل وبالغ بودم ودر این راه هم تمام مصائب راطبق آیات زیادی واین آیه که می فرماید ومن یوخرا...نفس اذا جاء اجلها والله خبیر بما تعملون منافقون وخداهرگز اجل هیچکس راازوقتش که فرارسد موخر نمیکند وخدا به هرچه که کنید آگاه است.
که برمن وارد شود می دانم وحتم دارم که از طرف خداست ورضای خداست پس باید رضای من هم باشد.ازخداوند مسئلت دارم که این جهاد را از بنده ودو سپاه پذیرا باشداز امام خمینی معذرت می خواهم وبه ایشان بگویید که از خطاهای بنده اگردرست به حرفهای ایشان گوش نکردم واگرلکه ننگی شدم برپیشانی ایشان (چون گفته ام که پیرو ایشان هستم) درگذرد وحلال کند وشفاعت کند درآن دنیا ودرپیش جدش.
دوستان وعزیزان دنیا جای ماندن نیست پلی است برای عبور ومزرعه ای است که برای آخرت درآن بایدکاشت وبرداشت کردره اندک اندک به پایان می رسدومرگ هرلحظه نزدیکترمی شود وعمربه پایان می رسد وباید که دراین دنیا توشه ای برای آخرت داشته باشیم وبنده هم هرچه فکر می کنم توشه ای نمی بینم ومتاسفاته شرمسار وسرافکنده ودست خالی بحضور خداوند می روم بارخدایا این جنگ را که بفرمان امام عصرمان وارد آن شدیم توشه ای برای آخرتمان قراربده.
ای خدای بزرگ همه شهدایی که نزد تو آمده اند توشه ای باخود آورده اند ومن توشه ای جزکوله بار سنگین گناه همراه ندارم ای رحمن ورحیم پذیراباش مارا وبما توفیقی عطا کن که بتوانیم بسوی توآنطور که خودت می خواهی بازآییم.الهی انت کما احب وجعلنی کماتحب ،ای خدای بزرگ توآن چنان هستی که من دوست دارم پس مراآنچنان قراربده که دوستدار می باشی.
خانواده گرامی ام:
نمی دانم برای شما چه بگویم وازشما چه بخواهم چرا که قابل آن نبودم وشاید هنگام مرگ جزبدهکاری ولی سفارشی دارم که اگرممکن است به آن عمل کنید.بامردم مهربان باشید امام رافراموش نکنید وقرآن را حتما با معتی بخوانید وازجریانات روز مطلع باشید وکتاب هرچه که می توانید.
منبع: مرکز اسناد اداره کل بنیاد شهید شهرستان های استان تهران