دست نوشته های «شهید یوسف دائی ماسوله» در وصف جبهه
به گزارش نوید شاهد شهرستان های استان تهران؛ شهید یوسف دائی ماسوله/ پنجم فروردین 1341، در روستای ماسوله از توابع شهرستان رشت دیده به جهان گشود. پدرش زکی، کارگر سازمان صدا و سیما بود و مادرش زینت نام داشت. تا پایان دوره راهنمایی درس خواند. به عنوان پاسدار در جبهه حضور یافت. سیزدهم دی 1364، با سمت دیده بان در جزیره مجنون عراق بر اثر اصابت گلوله توپ به شهادت رسید. مزار وی در بهشت زهرای شهرستان تهران قرار دارد.
دست نوشته های شهید «یوسف دائی ماسوله» را در سالروز شهادتش می خوانید؛
خداوندا مرا اشک روان ده (2)، *** آی، به من هم روی مهدی را نشان ده(2)
به جبهه کرده ام که مراه خود را *** آی که جویم در بیابان ماه خود را (2)
مادر (3)، و ای بیا مادر بکن شیرت حلالم *** آی، غریبی می روم شاید نیایم(2)
غریبی می روم شاید بمیرم *** آی اگر مردم حنا بندد دست و پایم(2)
زمین جبهه را از اشک شستم(2) *** ولی آخر گل خود را نجستم
تمام عمر در سنگر نشستم *** آی که یک شب روی مهدی را ببینم
اگر چه روی ماهش را ندیدم *** آی ولی گویی صدایش می شنیدم(2)
گهی در جبهه با شب زنده داران(2) *** مهدی جان گهی مهمان رهبر در جماران
گهی گریان سر خاک شهیدان *** گهی خط مقدم با دلیران
گهی در کنج زندان با اسیران(2) *** به اشک مادران داغدیده(2)
به تنهایی به خاک و خون تپیده *** ز شوق روی او مبهوت و ماتم
گهی در ندبه ام گه در سماتم *** گهی دردی ز خون مانند زینب
گهی گرم توسل گه کمیل ام *** اگر من روی ماهش را نجویم(2)
به همرزمان خود امشب چه گویم(2) *** نمی دانم کجا آن نورعین است *** گه اینجا و گهی پیش حسین است(2)
