سرگذشت پژوهی شهید «سبزعلی قلی زاده»
به گزارش نوید شاهد شهرستان های استان تهران؛ شهید سبزعلی قلی زاده/ دوازدهم اسفند 1347، در شهرستان میانه دیده به جهان گشود. پدرش کامران و مادرش خانم نه نه نام داشت. در حد دوره ابتدایی درس خواند. به عنوان پاسدار وظیفه در جبهه حضور یافت. هجدهم مهر 1366، در شلمچه بر اثر اصابت ترکش به سر، شهید شد. مزار وی در بهشت زهرای شهرستان قرار دارد.
از تولد تا شهادت
خورشید کم کم غروب می کرد. صدای قرآن از بلندگوی مسجد شنیده می شد. چیزی به اذان نمانده بود. سبزعلی جزء اولین کسانی بود که وارد مسجد شد. از کودکی همراه پدرش کار می کرد و درس هم می خوانید؛ اما بعد از گذراندن کلاس پنجم ابتدایی مجبور شده بود درس را رها کند، چون پدرش نمی توانست کار کند، سبزعلی بایستی مخارج خانواده را تأمین کرد.
همین که نماز تمام شد، مثل روزهای دیگر سری به پایگاه بسیج زد. خیلی وقت بود که انتظار چنین روزی را می کشید. او از ابتدای جنگ دوست داشت به جبهه برود، اما برادر بزرگتر سبزعلی به جبهه رفته بود و پدر و مادرش از او خواستند تا بازگشت برادرش صبر کند.
حالا دیگر برادرش از جبهه بازگشته بود و این یعنی که او اجازه داشت به جبهه برود. وقتی فرم اعزام را گرفت از خوشحالی داشت بال درمی آورد. آن را پر کرد و تحویل داد. حالا فقط حلالیت طلبیدن از همسایه ها مانده بود. فردای آن روز برای خداحافظی به همسایه ها سر زد. جوب همه ی همسایه ها به سبزعلی این بود: «از چشممان بدی دیده ایم؛ اما از شما نه...»
اما خداحافظی با خانواده کار مشکلی بود. همه ی خانواده از اینکه سبزعلی از کنار آنها می رفت؛ ناراحت بودند. برای مراقبت از پدر و مادر سفارش زیادی به برادران خود کرد. دست پدر و مادرش را بوسید و راهی شد.
تیر ماه سال 1366 بود. سبزعلی به منطقه ی عملیاتی شلمچه اعزام شد. در آن منطقه نیروها برای اجرای عملیات کربلای پنج آماده می شدند، او هم باید در این عملیات شرکت می کرد. گویی این عملیات بهانه ای بود برای آن که سبزعلی به آرزوی همیشگی اش برسد.
سه ماه بیشتر از اعزام سبزعلی به منطقه نمی گذشت؛ زمان اوج
عملیات، ناگهان ترکش خمپاره ی دشمن به سرش اصابت کرد. سبزعلی روی زمین افتاد. این
هدیه ی خدا برای او بود. سبزعلی با اصابت همان ترکش به شهادت رسید. جسم پاکش در
بهشت زهرا به خاک سپرده شد.
