مجموعه دستخط های به یادگار مانده از شهید «همت قاسمی»
مجموعه دستخط شهید همت قاسمی را در سالروز شهادتش مرور می کنیم؛
عزیزان از غم درد جرأتی *** به چشمونم نمانده روشنایی
گرفتارم برام غربت و درد *** نه یار و همدمی نه آشنایی
نمی دونم دلم دیونه کیست *** کجا می گردد و در خونه کیست
نمی دونم دل سر کشته مو *** امیر نرگی متونو کیست
از دست تنهایی بجونم *** ز آه و ناله خود رفخورم
نشوان تا ز درد جدایی *** کر فریاد مغر استخوانی
عزیز کاسه چشم سرایت *** میان هر دو چشم جای پایت
از آن ترسم که غافل کج نهی پا *** نشنید خار مژگانم
غم عشقت بپابان پرورم کرد *** مرا بخت بی بال و پرم کرد
ـــــــــــــــــــــــــــــــــ
بهر گفتی صبوری کن، صبوری *** صبوری مرا خاکی بر سرم کرد
موکز سوته دلانم چون شناسم *** هر کز به جا صلاحم چو نمانم
تشنه بلبلان با گل بنالد *** مو که دور از گلدانم چو ننالم
خوش آن ساعت که دیوار تو بینم *** کمند عنبر تار تو بینم
نه نیمه خر من هرگز دل مو *** مگر آن دم که رخسار تو بینم
هر که افسرده حالم ننالم *** شکسته پر و بالم چون ننالم
همه گویی فلانی ناله کم کن *** تو آنی در خیالم چون ننالم
ــــــــــــــــــــــــــــــــ
زمانش نه عالم هر که را دیدم غمی دارد *** ای دلا دیونه شود دیوانگی هم عالمی دارد
عاشقم دیوانه ام از خود ندارم خانه ای *** عاشقان کی خانه دارند دل مگر دیوانه ای
نوشته و گرد آوردی هرگز پره های باباطاهر توسط *** تشنه بلبلان با گل ننالد
مو که دور از گلدانم چون ننالم *** مو آن آزرده بی خانمانم
مو آن مهنت سخت جونم *** مو آن سرگشته خارم در بیایان که هر بادی وزد پیشش دوانم
به صحرا بنگردم تروینم *** به دریا بنگرم دریا تو بینم
بود درد مو درمانم از دوست *** مثال از قامت رعنا تورو بینم
ـــــــــــــــــــــــــــ
و گر مهابم از تن و کوه پرست *** یاری اندر کمی نمی بینم یاران را چه شد
دوستی کی آخر آمد دوستداران را چه شد *** آب حیوان نمیگردن شد خضر فرخ پس کجاست
خون چکید از شاخ گل ابر بهار آن را چه شد *** کی نمی گوید که یاری داشت حق دوستی
حق شناسان را چه حال افتاد یار اندر چه شد *** شهر یاران بود و خاک مهربانان این دیار
مهربانی کی سرآمد شهر یارانی چه شد *** روز وصل دوستداران یاد باد
ـــــــــــــــــــــــــــــــــــــ
یاد باد آن روزگاران یاد باد *** کامم از تلخی نمشی چون زهر کشت
بانگ ندش شاد خواران یاد باد *** گر چه یاران قارمند از یاد من
از من ایشان را مزاران یاد باد *** مثبلا کشنم در این بنده بلا
گر شش آن حق گزاران یاد باد
این شعر از همت قاسمی/ روز یکشنبه/ یکم شهریور 66