لذت «شهادت» شیرین ترین لذت است
به گزارش نوید شاهد شهرستان های استان تهران؛ شهید ولی الله محسنی در دوم مهر سال 1347 در بیجار بدنیا امد.پدرش نصرت الله نام داشت. او روزهای خود را در روستای حسین اباد با خانواده ای مذهبی گذراند که او را در رساندن به ارزوهایش یاری کردند تحصیلات ابتدایی خود را در همان مدرسه روستایی گذراند که توانست با موفقیت به راهنمایی برود اما بدلیل نبود مدرسه راهنمایی در روستا مجبور شد به محل دیگری برود که این مدرسه در جعفر اباد بود که در سال دوم راهنمایی بعد از امتحان خرداد مجبور به ترک مدرسه شد. پس از ان همدوش دیگر اعضای خانواده به کار کشاورزی مشغول شد تا روزی حلال برسد سفره اومد.در سن سربازی لباس مقدس خدمت را به تن کرد و بعد از طی دوره اموزشی به مریوان اعزام شد هنوز بیشتر از دو ماه از خدمتش نمی گذشت که در تاریخ بیست و ششم مرداد 1366 در درگیری با نیروهای ضد انقلاب به فیض عظمای شهادت نایل امد.
روایتی خواندنی از علی نقی محسنی برادر گرامی شهید «ولی الله محسنی» را در سالروز شهادتش می خوانید؛
عاشق اهل بیت بود به خاطر همین با همه ی خانواده به قم رفتیم. وقتی به آنجا رسیدیم نمی دانست از شوق و ذوق چکار کند و به هر طرف می رفت، به من گفت: دوست دارم همیشه همین جا بماند. اما وقتی گفتم که اولین آرزویت چیست؟ گفت: اینکه در راه خدا به شهادت برسد.
ولی وقتی گفتم: چرا؟ گفت: لذت «شهادت» شیرین ترین لذت است و هیچ لذتی به اندازه آن نمی رسد. دیگر نمی دانستم چه بگویم. فقط به من می گفت: برایش آرزو کنم که شهید شود و چون اولین باری برای زیارت رفته بودیم آرزویمان برآورده شد.
