نامه ای در زیر بمباران

به نام خداوند بزرگ

خدمت داماد عزیزمان آناصفر کوچکی سلام ، پس از عرض سلام سلامتی شما را از درگاه خداوند بزرگ خواستارم و امیدوارم که همیشه در زندگیمان موفق و سرافراز باشید. باری اگر از راه لطف و مرحمت احوالات اینجانب پرویز را خواسته باشید بحمدالله خوب و به دعاگویی وجود شریفتان مشغول می باشم.

و هیچ گونه ناراحتی و کسالتی ندارم، باری عرض کنم که در نامه ای که از شما بدست من رسد خواسته بودی که از منطقه برایتان تعریف کنم.در منطقه ما در آن هستم هیچ خوب نیست و هر روز هواپیماهای دشمن که عراقی باشد منطقه را بمباران می کنند و خیلی از بچه ها به شهادت رسید و یا هر شب ساعت دوازده شب توپخانه دشمن منطقه را به توپ می بستند.

و من در اینجا در سنگر می نشینم و گلوله های آنها را می شمارم و تا حالا که این نامه را می نویسم، حال من خوب است، خوب خدمت خواهر عزیزم سلام عرض می کنم و امیدوارم که حالت خوب باشد راستی خواهر جان از مادر چه خبری داری؟ نامه ای را که من می نویسم جواب آنها بدستم نمی رسد خواهش می کنم که نامه ایی را که می نویسم خوب جواب آنها را بفرستید.

از قول من بچه ها نرگس و نجمه و منصوره و مریم و مرجان و مژگان و مجید سلام برسانند از قول من عمو ابراهیم و عمو ابوالفضل و عمو امان و خانوادهایش سلام برسانند. خصوصاً آنارضا و خانواده اش را سلام گرمی برسند. عمه را سلام مخصوصی می رسانند.