«انقلاب» حاصل خون هزاران شهید است

به گزارش نوید شاهد شهرستان های استان تهران؛ شهید علی دولت آبادی/ یکم فروردین 1345، در روستای دولت آباد از توابع شهرستان سبزوار دیده به جهان گشود. پدرش محمد و مادرش فاطمه نام داشت. تا پایان دوره راهنمایی درس خواند. به عنوان بسیجی در جبهه حضور یافت. هجدهم خرداد 1365، در فکه توسط نیروهای عراقی به شهادت رسید. اثری از پیکرش به دست نیامد.

فكر و انديشه ماندن آزارم ميدهد نمى‌توانم بمانم ماندن در زير ظلم و ستم ماندن در حالى كه احمدها و على‌ها و ديگران رفتن در حالى كه با هم بوديم و در كنار هم در حالى كه از هم بوديم و براى هم ،در حالى ،در حالى كه هدفمان يكى بود،اما آنها خالصتر،اى خداى مهربان نميدانم چه سرى است و من متعجب از اينكه پنج‌باز عازم جبهه شدم و چندبار آن در زير توپ خمپاره دشمن اما اينكه لياقت آنرا نداشتم كه بيايم و يا صلاح بود اين را خود بهتر ميدانى ولى من در خودم نميبينم لياقت آمدن را.

وقتى كه خود را با شهداء مقايسه مى‌كنم و وقتى كه به گذشته خود مينگرم،اما بار خدايا لياقت شهادت را در راه خودت را نصيب من بنده سر تا پا خطاكار بفرما .آمين.

من اين وصيت‌نامه را در حالى مينويسم كه يك روز ديگر به اميد خدا اگر زنده بمانم عازم جبهه خواهم شد،و اين وصيت‌نامه را به اين خاطر مى‌نويسم كه هر مسلمانى بايد وصيت‌نامه‌اى داشته باشد و آنرا هر چند گاهى تعويض كند.

وصيتى به خانواده‌ام:

پدر مادر عزيزم من نتوانستم در همه موارد به سخنان شما گوش كنم،اما احساس شما را در مورد خودم درك مى‌كردم،و با اين همه احوال باز هم تا آنجا كه امكان داشت به فرامين شما جامعه عمل مى‌پوشاندم اما بايد مرا ببخشيد چون با همه اين احوال فرزند خوبى نبودم و تو اى مادر بايد مرا حلال كنى و از اينكه بى‌خبر به جبهه مى‌رفتم اميدوارم كه مرا درك كنى چون من با همه اين احوال فكرم و روحم در جبهه بود و اى كاش كه مى‌شد كه اين را به شما ثابت مى‌كردم تا شايد شما مانع رفتن به نميشديد.

مادر من وقتى خانواده‌اى و مادرى را مى‌ديدم كه سه فرزند خود را در جبهه از دست داده بوده و باز هم مى‌گفت فرزند ديگرى دارم و او را هم به جبهه مى‌فرستم عرق شرم بر صورتم مى‌نشست.

وصيتى به خواهران و برادرانم :

اميدوارم كه مرا حلال كنيد و خطاهاى مرا در مورد خودتان ببخشيد و نماز به پاى داريد و تا آنجا كه ميتوانيد به اين انقلاب كمك كنيد ،زيرا كه اين انقلاب خونبهاى هزاران شهيد است .
و پشتيبان امام عزيز باشيد كه امام قلب امت است قلب امت اسلامى ايران و قلب مستضعفان جهان و اميد تمامى مستضعفان به اين انقلاب و اين امام است .

انشاء الله/ بیست و هفتم اسفند 1364/ دوستدار شما علی