از جانم گذشتم تا خانه ظلم را ویران کنیم
به گزارش نوید شاهد شهرستان های استان تهران؛ شهید عباس بیات/ در دوازدهم اردیبهشت ماه سال 1341 در خانواده ای مذهبی و فقیر بیدگنه شهریار به دنیا امد تحصیلاتش را در سطح ابتدایی به پایان رساند و پس از ان به کار مشغول شد
شهید عباس بیات جوانی خوش اخلاق و خونسرد بود با تمام اعضای خانواده و دوستان و اشنایان با مهربانی برخورد می کرد و در سلام نمودن پیشی می جست.
به افراد مسن احترام خاصی قائل بود و هرگاه به انها می رسید دست به سینه سلام مینمود نسبت به فقرا و مستمندان بی توجه نبود و از حقوقی که از کارخانه می گرفت ب هانها کمک میکرد به پدر و مادرش بسیار احترام می گذاشت
هیچگاه نمازش را ترک نمی کرد او اهل مسجد بود و مخلصانه در انجا به راز و نیاز با معبودش می پرداخت
پس از پیروزی شکوهمند انقلاب اسلامی با عشق و علاقه خاصی که به نظام جمهوری اسلامی داشت به عضویت بسیج بیدگنه در امد تا به حراست از دستاوردهای خون هزاران شهید بپردازد
در دوران جنگ تحمیلی وی همچون دیگر فرزندان راستین اسلام راهی جبهه های نور علیه ظلمت گردید هنگامی که به مرخصی می امد به پایگاه بسیج می رفت و شبها تا صبح به نگهبانی می پرداخت و با برادران انجمن اسلامی همکاری می نمود
تا اینکه سرانجام این سرباز اسلام و شیفته شهادت در بیست و نهم اردیبهشت ماه سال 1361 بر اثر اصابت تیر در خونین شهر به خیل شهیدان اسلام پیوشت و برگ زرینی بر افتخارات ای ن مرز و بوم افزود.
وصیت نامه پر بار شهید «عباس بیات» را در سالروز شهادتش می خوانید؛
با سلام و امیدواری که اکنون که این وصیت را میخوانید ناراحت نباشید.
باید بدانید که من در راهی قدم گذاشته ام که چه کشته شوم و چه زنده بمانم شهید هستم چون به راه خدا قدم گذاشته و برای رضایاو از شهر و دیارم هجرت نمودم تا به راه او جانم را فدا کنم من در راهی هستم که تداوم راه حسین است و راه تمام ازادگان.
من در راه اسلام از جان خود گذشتم تا فریاد ازادی و مظلومیت اسلام را به گوش تمامی ازادگان برسانم و خانه ظلم را به یاری خدا و امام زمان ویران کنیم میخواهم که در این امواج خروشان انسانها من هم ذره ای باشم تا شاهد پیروزی را به اغوش بکشم.
من فریاد امامم حسین ابن علی را لبیک گفته ام تا ظالمین بدانند تا وقتی پرچم دار نهضت حسین است و پرچم خون رنگ ان در اهتزاز است ما از مبارزه دست بر نخواهیم داشت و همواره در پای این پرچم که مظهر ازادی و پیروزی مستضعفین می باشد.
باید با خونمان ان را ابیاری کنیم تا همچنان تا قیام مهدی به رنگ سرخ خون باشد بدانید تا وقتی این پرچم در اهتزاز است مستکبرین و ظالمین همواره در وحشت به سر میبرند.
خداوند همه را به صراط مستقیم هدایت نماید تا بتوانیم دستورات و فرامین الهی را به جای اوریم و در صف صالحان قرار گیریم و در راه احیای حق پیش قدم باشیم.
در خانه از پدر و مادر و تمام بستگانم میخواهم که در سوگ من گریه نپردازند بلکه خوشحال باشند که امانت خود را شهید در راه خدا میدهند زیرا که من به ارزوی خود که مردن در راه خداست رسیده ام.
از خداوند میخواهم که تا انقلاب امام زمان نایب بزرگوارش خمینی کبیر را سلامت بدارد و عاقبت ما را ختم به خیر نماید و به تمام بازماندگان صبر عنایت فرماید.
منبع: پرونده فرهنگی شهدا/ اداره هنری، اسناد و انتشارات/ شهرستان های استان تهران
