«شهید کامران ابراهیمی» وظیفه مردم را چه چیزی می داند؟
به گزارش نوید شاهد شهرستان های استان تهران؛ شهید کامران ابراهیمی/ هفتم آبان 1343، در شهرستان میانه دیده به جهان گشود. پدرش سلیمان(فوت 1348) کشاورزی می کرد و مادرش عصمت نام داشت. تا پایان دوره ابتدایی درس خواند. رنگ کار بود. به عنوان بسیجی در جبهه حضور یافت. بیست و ششم اردیبهشت 1361، در رود کارون به شهادت رسید. اثری از پیکر وی به دست نیامد.
برگی از وصيت نامه شهيد کامران (ميثم) ابراهيمی جایی بس تفکر را دارد در ادامه می خوانید؛
بنام خدا
ساعت در حدود شش و سی دقیقه دقيقه است که در شبی نيز به روز موعود نمانده است و همه مهيا هستند و با شوق به ديدار معبودشان می روند بسوی خدا ، من نيز در فکر و قلب خود می گويم.
خدايا : چطور تمام گناهانم به خاطر رضای حرکت کنم ولی می دانم که تو توبه پذير هستی پس سلاح را برگرفتم و با قلبی شکسته بسوی وی آيم و به ديدار تو خواهم آمد تا شايد گناهانم بخشيده شود.
و اما پدر و مادر مهربانم: زبانم بسته است زيرا با تمام گناهانم به خود اجازه نمی دهم پيامی به شما بدهم فقط می گويم که شما باعث شديد تا ما بتوانيم متکي به الله باشيم و هدفمان خدا باشد .
خواهران و برادران مهربانم :شما واقعاً مسئوليتی بس عظيم داريد زيرا بدست شما است فردای اسلام و به نسلهای آينده که نشانگر روح الهی و به تمامی معنی اش باشيد و در راه خدا کوشش کنيد و همانا شهيد زنده است
در پايان آرزوی موفقيت را برای شما دارم هميشه اين را بدانيد که از رهبرتان پيروی کنيد زيرا او دستورات قرآن را عمل می کند و پشتيبان او باشيد زيرا او روشنگر راه خداست .
واي پدر و مادرم جنازه مرا در بهشت زهرا به خاک بسپاريد و قبل از سپردن در خاک به محلمان ببريد و بعد به شاه عبدالعظيم برده تا چشم منافقين کور شود و بدانند ما آگاهانه اين راه الهي را انتخاب کرديم .
انا لله و انا اليه راجعون / والسلام عليکم / دعاگوی شما کامران
منبع: پرونده فرهنگی شهدا/ اداره هنری، اسناد و انتشارات/ شهرستان های استان تهران
