روایت یک حضور مداوم در جبهه
به گزارش نوید شاهد شهرستان های استان تهران؛ شهید عبدالله عبدی در تابستان سال 1343 در خانه اي محقر و با معنويت در تهران به دنيا آمد. پنج ماهه بود كه به اتفاق خانواده اش در شهر خمين ،زادگاه رهبر كبير انقلاب اسلامي سكني گزيدند .
تحصيلات ابتدايي و راهنمايي‌خود را در محل سكونتش با موفقيت به پايان رساند.شهيد عبدالله عبدي جواني تيز هوش،
كنجكاو و مبتكر بود.كم سخن مي گفت و به راز و نياز با معبودش عشق مي ورزيد .مودب و مهربان بودن از صفا
بارز اخلاقي اين شهيد بزرگوار بود.پدر و مادرش را بسيار دوست مي داشت و به آنها با ملايمت رفتار مي نمود.قرآن را به خوبي تلاوت مي كرد و از دوران كودكي در ماه هاي محرم و رمضان در مراسم هاي سوگواري معصومين (ع) به همراه پدرش در مسجد شركت مي كرد.
پس از پيروزي انقلاب اسلامي به عضويت بسيج در آمد و در مدتي كوتاه به عنوان عضوي فعال شناخته شد .در دوره آموزش نظامي بسيج او يكي از شاگردان موفق به شمار مي رفت .علاوه بر حضور در بسيج در ديگر صحنه هاي انقلاب اسلامي همچون نماز جمعه ،تظاهرات ها و راهپيمايي ها حضوري چشمگير داشت.
هنوز چند ماهي از آغاز جنگ تحميلي عراق عليه جمهوري اسلامي ايران نگذشته بود كه شهيد عبدالله عبدي به همراه دوست هميشگي اش شهيد ابوالفضل اقباليان عازم جبهه هاي نبرد حق عليه باطل در اهواز گرديد .
پس از آن اين شهيد والامقام به مدت سه سال به طور مداوم در اكثر عمليات هاي افتخار آميز رزمندگان اسلام حضور مي يافت تا اين كه سرانجام در مأموريت شناسايي در منطقه پاسگاه زيد در دوم خرداد ماه سال 1362 بر اثر اصابت تركش خمپاره به خيل شهيدان اسلام پيوست و برگي زرين بر افتخارات فرزندان اسلام عزيز افزود.
ــــــــــــــــــ«روحش شاد وراهش پر رهرو باد»ــــــــــــــــــــ
منبع: پرونده فرهنگی شهدا/ اداره هنری، اسناد و انتشارات/ شهرستان های استان تهران
