شهید شعبانعلی رسولی نعمت آبادی؛ نمازتان را اول وقت بخوانید
نوید شاهد شهرستان های استان تهران؛ شهید شعبانعلی رسولی نعمت آبادی/ پانزدهم دی 1341، در شهرستان تهران به دنیا آمد. پدرش علی، کارگر نساجی بود و مادرش گل دانه نام داشت. تا سوم متوسطه در رشته اقتصاد درس خواند. در کارخانه بافندگی کارگری می کرد. به عنوان بسیجی در جبهه حضور یافت.بیست و سوم اسفند 1361، با سمت فرمانده گروهان تخریب در چنانه بر اثر انفجار مین و اصابت ترکش آن به شهادت رسید. مزار وی در بهشت زهرای زادگاهش واقع است.
فرازهایی از وصیت نامه شهید شعبانعلی رسولی نعمت آبادی؛
بسم الله الرحمن الرحیم
وَلا تَحسَبَنَّ الَّذينَ قُتِلوا في سَبيلِ اللَّهِ أَمواتًا ۚ بَل أَحياءٌ عِندَ رَبِّهِم يُرزَقونَ
«هرگز مپندارید آنانی که در راه خدا جان باخته اند مرده اند بلکه زندگان جاویدی هستند که نزد خدا روزی می خورند»
الَّذِينَ آمَنُوا وَهَاجَرُوا وَجَاهَدُوا فِي سَبِيلِ اللَّهِ بِأَمْوَالِهِمْ وَأَنْفُسِهِمْ أَعْظَمُ دَرَجَةً عِنْدَ اللَّهِ ۚ وَأُولَٰئِكَ هُمُ الْفَائِزُونَ
«آنهائیکه ایمان می آوردند و هجرت و جهاد کردند در راه خدا با مالها و جانهایشان بزرگترین درجه را در نزد خداوند دارند و این گروه رستگارانند»
خدمت خانواده عزیزم سلام عرض می کنم.
با درود و سلام به رهبر کبیر انقلاب و امت حزب الله و خانواده گرامیم. امیدوارم که حال یک یک شما خوب باشد و هیچگونه ناراحتی از بابت من نداشته باشید زیرا خدا اینطور قول داده «و یدالله فوق ایدیهم».
پدر ومادر عزیز قبل از هر چیز باید تشکر کنم از شما که با زحمات و شب نخوابیدنهای بسیار مرا بزرگ کردید و عاقبت در دامن خدای تبارک و تعالی انداختید زیرا که من امانتی بودم از سوی خدا در دست شما و شما انشاءالله که این امانت را با رضایت کامل و از صمیم قلب تحویل صاحب اصلی اش بدهید.
خانواده عزیزم منظور از تمام این حرفها این است که اگر در حق شما بدی کردم یا تندی کرده ام که می دانم نکرده ام مرا ببخشید و مرا حلالم کنید و حلالیت مرا از تمام دوستان و آشنایان بطلبید زیرا اگر شما مرا حلال نکنید شهادت من نزد خدا مورد قبول نیست.
و ضمناً این را متذکر شوم که یه شهید به روایت 70 نفر و به روایتی دیگر700 نفر را می تواند شفاعت کند که در آن دنیا خدا گناهان آنان را می بخشد و آنان نیز مانند یک شهید به بهشت برهوت خدا می روند و نزد خدا روزی می خورند و من این را به شما قول می دهم که خانواده عزیزم در این مورد مقدم بر هر کس دیگری هستند.
آخرین وصیت من به شما این است که تمام کارهایی را که می
کنید در رابطه با خدا و برای خدا باشد و خود را اسیر مادیات و این دنیای خالی
نکنید زیرا این دنیا هیچ ارزشی ندارد و تنها چیزی که برای مردم و شما می ماند همان
نیکی های شماست که اجر آنها را نیز در قیامت می برید.
و نماز را بپا دارید، که ستون دین است و همیشه آن را به جماعت برگزار کنید و آن را همیشه اول وقت بخوانید که امام زمان (عج) همیشه نماز خود را اول وقت بجا می آورد و وصیت دیگر من این است که تا آنجا که مقدور است بر سر مزار من گریه نکنید هر چند که گریه بر مزار شهید اشکال ندارد.
و وصیت من به مادر بهتر از جانم و خواهرانم این است که حجاب خود را حفظ کنند و مانند حضرت زینب در مقابل شهادت برادرش حسین (ع) برخورد کرد برخورد کنند آخرین حرفم این است که مگذارید افرادی که اصلا" اعتقادی به این رژیم اسلامی و امام عزیز ندارند به زیر تابوت من بیایند جنازه من شرکت کنند.
به امید پیروزی رزمندگان اسلام در تمام جبهه های حق علیه باطل/ به امید ظهور حضرت مهدی(عج)
